Woord van de Pastoor

Vieren van het Kerkwijdingsfeest

VIEREN VAN HET KERKWIJDINGSFEEST VAN DE LATERAANSE BASILIEK

Een van onze medewerkers merkte op dat op zondag 9 november het weer geen gewone zondag is maar dat het Kerkwijdingsfeest van de Lateraanse Basiliek wordt gevierd. In de liturgische kalender staat er bij: “Dit feest wordt beschouwd als een Christusfeest en heeft voorrang op de liturgie van de zondag”.

We vieren dus op 9 november de kerkwijding van de basiliek van Sint-Jan van Lateranen, een van de grote vier basilieken in Rome. Het is wellicht de minst bekende van de vier. De Sint-Pieter kennen de meesten omdat Paus Leo daar woont en dikwijls te zien is op de televisie; onder die basiliek is er het graf van de heilige Petrus. De Maria Maggiore kennen nu ook veel mensen. Het is de oudste Mariakerk en Paus Franciscus is er enkele maanden geleden begraven. Er is ook de basiliek Sint-Paulus-buiten-de-Muren, daar ligt de heilige Paulus begraven. De Sint-Jan van Lateranen is dus in het aanvoelen van veel mensen onbekend en toch is ze in zekere zin de belangrijkste omdat ze de kathedraal van de Paus is. Ze werd door keizer Constantijn opgericht en ze draagt de titel “moeder en hoofd van alle kerken in Rome en in de gehele wereld”.

Het feest van de Kerkwijding van de Lateraanse Basiliek is een heel oud feest, het wordt al gevierd van in de 12de eeuw. Waarom zo een feest vieren hier ook bij ons? Wel we vieren niet alleen het kerkwijdingsfeest van die belangrijke kerk in Rome maar we vieren ook de verbondenheid van de kerk – het volk van God – met de Paus, de opvolger van Petrus. Elk jaar zeg ik op dit feest tegen de kerkgangers: “Wij zijn geen kleine zelfstandigen hier in onze parochie, maar wij horen tot de grote Kerkgemeenschap, in verbondenheid met de Paus in Rome”. Dat Kerkwijdingsfeest van de basiliek van Lateranen is bewust ingesteld “als een teken van liefdevolle verbondenheid met de Stoel van Petrus waarop diegene zetelt die - naar het woord van de heilige Ignatius van Antiochië - het hoofd is van de gehele liefdesgemeenschap” . Ik herhaal het graag: wij zijn geen kleine zelfstandigen! We kunnen niet zeggen: “Ja, de Paus en de Kerk  in Rome zeggen wel over bepaalde zaken van ons geloof of over de liturgie dit of dat maar wij hier in onze parochie, wij denken daar toch anders over en doen het anders”.

Die zondag gaan we in onze kerken het evangelie lezen over de tempelreiniging. Jezus komt in de tempel van Jeruzalem. “In de tempel trof Hij de verkopers aan van runderen, schapen en duiven en ook de geldwisselaars die daar zaten. Hij maakte van touwen een gesel, dreef ze allemaal uit de tempel, ook de schapen en de runderen; het kleingeld van de wisselaars veegde Hij van de tafels en Hij wierp die omver. En tot de duivenhandelaars zei Hij: “Weg met dit alles! Maakt van het huis van mijn Vader geen markthal!” (Johannes 2) We krijgen daar te horen over Jezus die alle behalve “een Lieve Heer” is. Jezus wordt kwaad, woest en waarom? Omdat de eredienst van Zijn Vader in het gedrang kwam. Niet de eredienst van de Hemelse Vader stond centraal maar de koetjes en de kalfjes, de handel en wandel van mensen. Op dit Kerkwijdingsfeest van de Lateraanse Basiliek, de Moederkerk van Rome bevraagt het evangelie ons hoe het in onze kerken zit. Staat de eredienst van de Hemelse Vader centraal? Als het over koetjes en kalfjes gaat, over het leven van alledag, weten we hoe Jezus er over denkt…

Gods Zegen, uw priester en pastoor A. Penne.
www.priesterpenne.be

Wilt u het Woord van de Pastoor voortaan in uw mailbox ontvangen? Klik hier.