Woord van de Pastoor

Munten

Heb jij nog ergens een spaarpot met muntjes er in? Heb je misschien een spaarvarken staan waar je al je munten in stopt? Op de radio en televisie hoorden we aan het begin van de vakantie de oproep om dringend iets leuks te gaan doen met je gespaarde muntjes. We moeten massaal onze spaarvarkens slachten! Begin juli lanceerde de Algemene Administratie van de Thesaurie bij de FOD Financiën een bewustmakingscampagne op sociale media om elke burger aan te moedigen zijn voorraad munten te gebruiken. We moeten in de zakken van onze kledij gaan kijken, onder een hoekje van de zetel en in onze kastlades want Belgische winkels hebben moeite om voldoende wisselgeld te hebben voor klanten die met contant geld betalen, omdat veel munten ongebruikt blijven in elk huishouden en niet circuleren. Er is in België dus een probleem met de circulatie van muntstukken, ondanks de grote hoeveelheden die er zijn. In de persmededeling stond: “Er zijn ook veel liefdadigheidsorganisaties die munten inzamelen voor het goede doel”. Ze bedoelden daarbij ongetwijfeld dat je je munten ook in de kerk kunt inleveren: je kunt er de offerblokken en de collecteschalen mee vullen, je kunt er kaarsen mee kopen.

Breng de munten in omloop! https://news.belgium.be/nl/spend-your-change-oproep-om-aankopen-met-munten-te-betalen

De oproep om iets met onze munten te doen, laat me denken aan wat Jezus vertelt aan de farizeeën en de Schriftgeleerden in het vijftiende hoofdstuk van het Lucasevangelie: “Of welke vrouw die tien drachmen bezit en één drachme verliest, steekt niet een lamp aan, veegt niet het huis en zoekt niet zorgvuldig totdat ze die vindt ?  En als ze die gevonden heeft, roept ze haar vriendinnen en buurvrouwen bij elkaar en zegt: Deelt in mijn vreugde, want de drachme die ik had verloren heb ik gevonden”.  Als je dat evangelie voor de eerste keer hoort, zou je daar onmiddellijk bij knikken en zeggen: “Ja, inderdaad, als je zo een drachme kwijt bent, dan ga je inderdaad je hele huis uitvegen en achteraf een buurtfeest organiseren”. Maar als je weet dat een drachme een heel klein muntje was, iets als onze rosse centjes, dan ga je het inderdaad vreemd vinden. En voor dat kleine muntje gaat die vrouw tafels en stoelen opzij zetten, het huis helemaal verlichten en zoeken tot ze het vindt. Eén muntje vinden en dan een koffietafel houden voor al haar vriendinnen. Ik heb daar dikwijls al bij gedacht dat die vrouw veel meer geld is kwijtgeraakt aan de taarten, de koekjes, de koffie en andere drank van dat feestje dan wat het gevonden muntje waard was.

Met dat verhaal wil Jezus ons duidelijk maken dat iedere mens waarde heeft in Gods ogen, dat niemand niets is maar dat God ons nooit opgeeft en altijd naar ons blijft zoeken. 
Het verhaal over het zoeken naar het kleine muntje vertelt ons over Gods Liefde die nooit stopt voor ons. Hij laat nooit iemand vallen. Daar heeft Hij ook aparte dingen voor gedaan: Zijn Zoon naar de aarde gestuurd, Die heeft geleden, gestorven en verrezen is opdat wij bij Hem kunnen horen.
Door heel wat omstandigheden in het leven kan het contact van de mens met God verflauwen of zelfs wegvallen, kunnen we ver van Zijn Weg gaan leven, ver van het Huis van de Vader. Maar bij God mogen we altijd terugkeren, Hij laat nooit iemand vallen want Hij houdt van ons. Wij zijn, Zijn kinderen en een Vader verstoot Zijn kinderen niet, nooit ! En welke blijdschap geeft het Hem niet als wij naar Hem terugkeren, als wij ons door Hem laten vinden: “Zo zeg ik u, is er vreugde bij de engelen van God over één zondaar die zich bekeert”. (Lucas 15,10)

De kleine rosse muntjes, misschien ons spaarvarken vol met munten, mogen ons laten denken aan dat mooie verhaal van de Heer.

Gods Zegen, uw priester en pastoor A. Penne.
www.priesterpenne.be

Wilt u het Woord van de Pastoor voortaan in uw mailbox ontvangen? Klik hier.