Woord van de Pastoor

Longinus

Een tijd geleden was een van onze parochianen voor het eerst in Rome, in de Sint-Pietersbasiliek en het was hem daar opgevallen dat een van de vier grote beelden rond het Pauselijk Altaar het beeld was van de heilige Longinus. Rond dat Pauselijk Altaar staan vier grote beelden van heiligen die iets met het Lijden en Kruis van Jezus Christus hebben te maken: de heiligen Veronica, Helena, Andreas en Longinus. Hij was dan al de 70 voorbij maar die heilige Longinus was toch een heilige die hij niet kende. Ondertussen had hij er het een en ander over gelezen…

Ik denk dat als ik aan de meeste kerkgangers vraag wie de heilige Longinus is, dat die het wellicht ook niet onmiddellijk zullen kunnen vertellen. Hij staat ook niet met naam vermeld in de Bijbel. De traditie heeft hem de naam Longinus gegeven. De naam Longinus is een gelatiniseerd van het Griekse longche wat speer of lans betekent. Het gaat over de soldaat die met een lans de zijde van Jezus aan het kruis doorboorde, toen men merkte dat Jezus gestorven was. Men moest zeker zijn dat de terechtgestelden werkelijk dood waren en normaal brak men de beenderen van de terechtgestelden. Bij Jezus was het duidelijk dat Hij echt dood was maar voor de zekerheid doorstak een soldaat de zijde van Jezus met een lans. We kennen wellicht allemaal de Bijbelpassage. In het negentiende hoofdstuk van het Johannesevangelie kunnen we lezen: “Maar toen ze bij Jezus kwamen en zagen dat Hij al dood was, braken ze zijn benen niet. Wel doorstak een van de soldaten met een lans zijn zijde, en meteen kwam er bloed uit en water.” (Joh. 19,33-34) In de andere evangelies is er sprake van een centurio, een honderdman en men gaat er van uit dat het dezelfde is. In het zevenentwintigste hoofdstuk van het Matteüsevangelie lezen we in vers 54: “Toen de centurio en zijn mannen, die bij Jezus de wacht hielden, de aardbeving zagen en wat er allemaal gebeurde, werden ze vreselijk bang. Ze zeiden: ‘Werkelijk, Hij was de Zoon van God’.” In het Marcusevangelie hoofdstuk 15 vers 39 staat ongeveer hetzelfde: “Toen de centurio die tegenover Hem stond, zag dat Hij op deze manier de geest gaf, zei hij: ‘Inderdaad, die man was de Zoon van God’.” In de Bijbel vinden we voor de rest niets meer terug over Longinus maar de traditie zegt ons dat deze militair in Jezus Christus is gaan geloven en uiteindelijk als martelaar is gestorven.

Met die beperkte Bijbelse zinnen kunnen we ons voorstellen hoe het gegaan is. Longinus, nat geworden door het water en bloed dat hij over zich heen kreeg nadat hij met de lans heeft gestoken en dan er van overtuigd is dat die Man die hij zag sterven, degene is die hij moet volgen.
Besprenkeld worden met bloed, het is iets wat ons wellicht doet denken aan het Oude Testament. Daar werd men met het bloed van een lam besprenkeld als een teken van het verbond van God met Zijn Volk, een teken dat Hij altijd bij hen zou zijn. Op het Kruis gaf Jezus Zijn bloed voor ons, het Nieuwe Verbond. Longinus was de eerste die besprenkeld werd met het Bloed van het Nieuwe Verbond. En zo kunnen we zien dat die Longinus terecht een plaats verdient als een heilige van het Lijden en Sterven van Jezus Christus. Die Longinus, die met een lans de zijde van de Heer doorboorde was de eerste aan wie God beloofde dat Hij altijd bij hem zou zijn. Longinus mocht getuige zijn dat die bittere vrijdag toch uiteindelijk een Goede Vrijdag was.

Gods Zegen, uw priester en pastoor A. Penne
www.priesterpenne.be

Wilt u het Woord van de Pastoor voortaan in uw mailbox ontvangen? Klik hier.