Lourenco in de rolstoel
In de afgelopen tijd zag ik op sociale media heel wat foto’s voorbij komen van deelnemers aan de Wereldjongerendagen in Lissabon. Anderhalf miljoen jongeren waren daar samen. De foto’s tonen de grote massa maar ook allemaal vreugdevolle gezichten van hoe jongeren met elkaar in die dagen hun geloof deelden. Een foto die ik dikwijls zag voorbij komen is de foto van een groep jongeren die hun vriend in een rolstoel optillen zodat hij ook de Paus kan zien.
Een uitspraak van Paus Franciscus die bijblijft van zijn toespraak bij de openingsceremonie van de Wereldjongerendagen 2023 is: “Todos, Todos, Todos”, “Iedereen, iedereen, iedereen”. Ja, iedereen mag naar Jezus en Zijn Kerk komen en bij Jezus Christus en Zijn Kerk horen, De Kerk moet openstaan voor iedereen die zich tot Jezus Christus wil keren. Wie men ook is, wat het verleden van die mens ook is: als men in de voetsporen van Jezus Christus wil treden, is men welkom bij Jezus Christus en Zijn Kerk.
De foto die ik zo mooi vind, maakt dat heel concreet. We zien, op die foto de jonge Braziliaanse man Lourenço in een rolstoel, die door zijn vrienden wordt opgetild zodat hij tijdens de avondwake ook Paus Franciscus kan zien.
https://www.facebook.com/photo.php?fbid=846290167133168&set=a.188939426201582&type=3&ref=embed_post
De foto is genomen door Pater Omar Sànchez Portillo, een priester die bekend staat om zijn solidariteitswerk in Peru. Hij postte die foto om zijn dank aan God uit te drukken dat hij hier getuige mocht van zijn, getuige van de liefde en de hoop die we als katholieke Kerk kunnen zijn. In een wereld die vaak verdeeld is, herinnert deze foto ons eraan dat de Kerk iedereen wil omarmen, ongeacht de toestand of situatie.
Die foto van die man in zijn rolstoel die zo opgetild wordt, doet me denken aan een passage uit het evangelie, Lucas 5, 17-26, een passage waarin Jezus een verlamde man geneest.
Jezus geeft onderricht en Hij doet genezingen. Dat geluid gaat rond en enige mannen komen met hun verlamde vriend ook naar Jezus. Wellicht hebben ze een heel eind gelopen en heel wat moeite gedaan om hun vriend bij Jezus te brengen. Ze hebben gehoord dat Jezus wonderen kan doen en voor hun vriend hebben ze dat over. Ze hebben het moeten meemaken dat hun vriend op een of andere manier verlamd raakte, we krijgen niet meer details maar het moet voor hen allen een drama geworden zijn. Er is daar veel volk en ze krijgen hun verlamde vriend niet tot bij Jezus. Maar ze geven niet op, dan maar het dak op en ze laten hem met bed en al door een opening in het tegeldak midden tussen het volk zakken, voor de voeten van Jezus. Dat moet nogal indruk gemaakt hebben als daar ineens een bed uit de lucht komt neergedaald. Jezus ziet hun geloof, Hij ziet dat ze het menen maar dan zegt Hij iets heel aparts: “Vriend, uw zonden zijn u vergeven”. Een vreemde uitspraak want ze willen dat Jezus hun vriend geneest en Jezus begint te spreken over de vergeving van zonden. Wist Jezus als Zoon van God meer ?
Misschien had die man op dat bed ook verkeerde keuzes gemaakt, was hij door zijn fouten zo getekend dat hij verlamd was geworden, niet alleen in zijn gevoel maar ook dat het letterlijk op zijn lichaam was geslagen. Zo een specifiek medisch rapport krijgen we niet maar ik denk wel dat het zoiets moet geweest zijn. Jezus laat daar zien dat Hij de Zoon van God is. Hij geneest daar die man maar eerst vergeeft Hij ook zijn zonden. Door die zondenvergeving gaat ook de verlamming weg. “Ik zeg u, sta op, neem uw bed mee en ga naar huis”, en zo gebeurt het.
Dat genezingsverhaal is er ook een voor ons. Wat er in het leven ook gebeurt, welke fouten je ook begaat: blijf er niet mee lopen en vooral: laat het je niet verlammen. Laat je bij Jezus brengen of ga zelf naar Hem toe en Hij zal je weer een toekomst geven, zonder verlammingen. Elk van ons wordt met dit evangelieverhaal ook opgeroepen: als je mensen om je heen ziet die neerliggen, getekend en verlamd door gebeurtenissen in het leven: breng ze bij Jezus. Jezus zal ook jouw geloof zien en Hij zal handelen met je medemens. Hij geeft leven, zondenvergeving is levengevend, ook aan een totale verlamming is er met Hem weer leven mogelijk.
Waar ben ik degene daar op dat bed, waar zijn er in mijn leven dingen gebeurt die mij verlamd hebben: vertrouw ze aan Jezus toe en Hij wel ook jou oprichten en zeggen: “Sta op, neem uw bed en ga naar huis” en je zult – net als de lamme – kunnen opstaan en naar huis gaan. Hoe dikwijls merk ik zoiets niet in de biecht ?
Als mensen zo die oprichtende kracht van Jezus in hun leven of het leven van medemensen ervaren, kan het niet anders of er gebeurt wat er op het einde van het evangelie staat: “Wij zijn vandaag getuige geweest van ongehoorde dingen”.
Gods Zegen, uw priester en pastoor A. Penne.
www.priesterpenne.be
Wilt u het Woord van de Pastoor voortaan in uw mailbox ontvangen? Klik hier.