Matteus, apostel en evangelist
Enkele jaren geleden werd ik verwacht bij een bijeenkomst van gepensioneerden maar ik was wat later. Zoals dat dan gebeurt, krijg je dan van een aantal mensen te horen: “Mijnheer pastoor, gij zijt te laat” en toen ik vertelde dat ik later was omdat ik een begrafenis moest regelen dan was iedereen nieuwsgierig wie er dood was. Ik noem de naam van de overledene en bijna in koor zeiden ze: “Wordt die kerkelijk begraven ? Daar gaat ge toch ook niets goed van kunnen vertellen”. En dan kwamen de tongen los en kreeg ik daar ongevraagd een hele hoop verhalen wat die man in zijn leven allemaal mispeutert had. Het werd stil toen ik hen zei dat ik hoopte dat zij allen zo mooi en vroom zouden sterven als die man gestorven was. Ik was er in die laatste dagen enkele keren geweest, de man had de sacramenten ontvangen en het geloof van zijn jeugd was zijn kracht en zijn sterkte geweest in die laatste dagen. Hij had Jezus als Zijn Redder en Heer in zijn laatste dagen als zijn toevlucht genomen.
Ik moest aan dat verhaal denken toen ik over het verhaal van de apostel en evangelist Matteüs nadacht. We vieren hem op 21 september en we lezen die dag het verhaal over zijn roeping zoals het verhaald wordt in het evangelie volgens Matteüs hoofdstuk 9, verzen 9 tot 13: Jezus te gast bij de tollenaar Matteus. Tollenaars waren belastingontvangers.
Ja, ik weet: belastingen betaalt niemand van ons graag, elke cent die we moeten betalen vinden we te veel maar we moeten ons wel realiseren dat een land moet blijven draaien en dat bepaalde dingen nu eenmaal moeten. Niemand vindt de belastingdienst sympathiek. Maar de belastingontvangers uit de tijd, daar kon pas echt over geklaagd worden. De Romeinen hadden een slim systeem van belastingen innen. Een groot deel van de belasting hadden ze uitbesteed aan zogenaamde tollenaars. Die betaalden van tevoren een bepaald bedrag aan de plaatselijke bestuurder en zorgden dan dat ze dat bedrag terugkregen bij de mensen die belasting moesten betalen. Zoals te begrijpen waren de belastingontvangers niet bepaald geliefd – niet alleen omdat ze op zijn minst indirect de Romeinse onderdrukking in de hand werkten maar ook door hun kwalijke gewoonte de officiële belastingen naar believen te verhogen met eigen onkosten, zodat ze nog eens extra konden verdienen. Belastingontvangers werden beschouwd als onreine mensen met wie vrome joden zich niet mochten inlaten. Ze waren eigenlijk een soort door de staat beschermde dieven en rovers. Ieder fatsoenlijk mens had een afkeer van en een hekel aan ze. Het is voor iedereen dan onbegrijpelijk dat Jezus tegen zo iemand zegt: “Volg Mij”. Bovendien gaat Jezus nog bij zo iemand op bezoek voor een etentje, en dan niet zomaar een privé-etentje. Het evangelie zegt ons: “Toen Hij nu in diens woning aan tafel aanlag, kwamen ook vele tollenaars en zondaars met Jezus en zijn leerlingen aanliggen”. Jezus ligt aan tafel met al het krapuul van het dorp. Net zoals die gepensioneerden in het verhaal aan het begin zich afvroegen of die man kerkelijk begraven werd, maken de farizeeën de opmerking: “Waarom eet uw Meester met tollenaars en zondaars ?”, daarmee zeggen ze: “Hij kan toch beter bij ons, fatsoenlijke mensen, komen eten in plaats van bij dat gespuis”. Weet die Jezus wel met wie Hij aan tafel zit ? ’Ik ben niet gekomen om rechtvaardigen te roepen, maar zondaars’. Waarom eet Hij met die slechte mensen, alsof Hij hun vriend is? Hij geeft hen als antwoord: ’Niet de gezonden hebben een dokter nodig, maar de zieken. Gaat heen en leert wat het zeggen wil: Ik wil liever barmhartigheid dan offers. Ik ben niet gekomen om rechtvaardigen maar zondaars te roepen.” Uiteindelijk weten we allemaal dat Matteus een heilige is geworden, een evangelist, een vurige getuige tot in de marteldood. Die ontmoeting met Jezus heeft hem helemaal veranderd
Het verhaal van de roeping van Matteus maakt ons duidelijk dat God nooit iemand afschrijft. Ook al heb je van je leven een puinhoop gemaakt, spuwt iedereen je uit om wat je van je leven hebt gemaakt, met Hem kun je altijd een nieuw begin krijgen als je op Zijn Woord “Volg Mij” durft in te gaan. God pint je niet vast op het verleden. Als je wil, heb je met Hem geen verleden meer maar alleen toekomst. Anderen kunnen dat hebben maar ook wij, want we hebben allemaal wel onze mindere kanten. Durf dat woord van Jezus tot Matteus ook altijd tot jou horen spreken: “Volg Mij”, laat Hem in je leven de Gast bij uitstek worden en er gebeuren mooie dingen.
Gods Zegen, uw priester en pastoor A. Penne.
www.priesterpenne.be
Wilt u het Woord van de Pastoor voortaan in uw mailbox ontvangen? Klik hier.