6 augustus - Gedaanteverandering van de Heer
Het is een van de minder bekende feesten: aanstaande donderdag 6 augustus, het feest van de gedaanteverandering van de Heer. We gaan het vieren in de Mis van 19 uur in de kerk van Nieuwrode. De betekenis van het feest wordt mooi beschreven in het brevier: “Veertig dagen voor het feest van Kruisverheffing (14 september) herinnert de feestelijke viering van de Gedaanteverandering van de Heer eraan hoe Christus zijn leerlingen wilde voorbereiden op zijn dood aan het kruis. Zijn verheerlijking op de berg is niet alleen een voorspel van zijn verrijzenis, maar ook een aankondiging van onze aanneming tot kinderen van God en van de heerlijkheid die eens het gehele lichaam van Christus ten deel zal vallen”.
We lezen in de Eucharistieviering dit jaar het verhaal van de Gedaanteverandering zoals het is opgetekend door de evangelist Matteüs, hoofdstuk 17, verzen 1 tot 9. Het is een evangelie waar ik drie vragen voor ons in vind.
De eerste vraag is: we noemen ons christenen, volgelingen van Jezus Christus. Wie is die Jezus eigenlijk voor mij. Kan ik zo direct formuleren waarom Jezus Christus meer en belangrijker is voor mij dan andere figuren als Boeddha of Mohammed of Ghandi. Kan ik dat formuleren. Heel dat wondere verhaal in het evangelie over de Gedaanteverandering is daar een antwoord op. Jezus is daar op die berg en daar verschijnen Mozes en Elia. Niet toevallig die twee, Mozes is de grootste Wetgever en Elia is de grootste van de profeten. Als Jezus daar tussen die twee staat is dat een duidelijk teken: alles wat er in de Schriften staat, daar is Jezus Christus de vervulling van. Als daar in dat verhaal staat dat hij van gedaante verandert, zijn gelaat straalt als de zon en zijn kleed is glanzend als het licht dan is dat ook een teken: die Jezus is niet zomaar een bijzonder mens, Hij is de God-mens. Die Stem die daar klinkt bevestigt het nog eens: “Dit is mijn Zoon, de Welbeminde, in wie Ik mijn welbehagen heb gesteld; luistert naar Hem”. Jezus is niet zomaar iemand die sterk met God in verbinding staat, Hij is de Zoon van God. Voor het geval iemand daar nog mocht aan twijfelen, verbiedt Jezus aan Zijn leerlingen dat ze het aan iemand zouden zeggen – zo hoorden we in de laatste zin van het evangelie – “voordat de Mensenzoon uit de doden is opgestaan”. Door te sterven en te verrijzen zal Hij tonen dat Hij inderdaad de vervulling is van de profeten, de Zoon van God. In Zijn verrijzen zal Hij het ultieme bewijs leveren dat Hij Gods Zoon is. Wie is Jezus voor mij ?
Een tweede opdracht van dit evangelie is dat we van die bergmomenten moeten maken in ons leven. De leerlingen gaan met Jezus naar een berg waar ze alleen waren. In die momenten voelen ze daar letterlijk de Hemel op aarde en uit die momenten kunnen ze dan leven wanneer het moeilijker was. Als christen zul je er moeten op toezien dat je zo van die bergmomenten hebt. Iedere dag een moment waarop je bidt, het stil maakt en je spreekt tot de Heer en Hem laat spreken. Je wekelijkse Mis moet zo een moment zijn waarop je gesterkt wordt in je geloof, waar je geloof wordt gevoed, waar je bevestigd en gesterkt wordt in je band met Jezus Christus. Sommige mensen hebben dat ook met het gaan naar een bedevaartsplaats of naar een kapel. Je moet momenten in je leven reserveren waar de Heer dichtbij je kan komen, momenten zoals die apostelen daar voelden en waarbij ze zegden: “Heer, het is goed dat wij hier zijn” en ze wilde tenten bouwen om daar altijd bij dat moment te blijven. Zorg dat je zo’n momenten hebt want anders verflauwt je relatie met de Heer. Als het bergaf gaat met je relatie met de Heer, als je Hem misschien niet direct voelt, denk dan aan die momenten van bergop, dat je Hem dicht bij je voelde. Hoe zorg ik voor bergmomenten ?
De derde opdracht van dit Gedaanteveranderingevangelie is dat we Gods Weg in ons leven moeten durven gaan en durven zien. Die apostelen Petrus, Jakobus en Johannes zullen dat wellicht vreemd gevonden hebben dat ze met Jezus naar die berg werden meegenomen, dan zullen ze het vreemd gevonden hebben dat ze daar niet konden blijven want het voelde zo goed, dan weer naar beneden met het woord van de Heer: Staat op, en wees niet bang”. Ook daar wil het feest van 6 augustus ons eens op bevragen. Is mijn levensweg de weg die God van mij verlangt ? Ga ik in mijn leven de weg die God in mijn hart mij ingeeft of ga ik de weg die mij het leukste en prettigste en gemakkelijkste lijkt ? Uiteindelijk zal de weg die God je aangeeft, de weg zijn die je ten diepste gelukkig maakt. Mochten die apostelen gezegd hebben tegen Jezus dat ze liever beneden bleven want dat zo’n bergtocht ook niet leuk en gemakkelijk is, we zouden dit verhaal niet kennen. Maar ze deden het. Gaan ook wij de wegen die God van ons verlangt.
Gods Zegen, uw priester en pastoor A. Penne.
Wilt u het Woord van de Pastoor voortaan in uw mailbox ontvangen? Klik hier.