Antonius van Padua
DIT WOORD IN YOUTUBE-VERSIE: https://www.youtube.com/watch?v=GhjAnEiLd4I
Onze Kerk kent heel wat heiligen, mannen en vrouwen die in hun leven en sterven voor Jezus Christus hebben gekozen. Wij geloven dat ze nu heel dicht bij God zijn en daar voor ons een goed woord kunnen doen. Ze zijn voorbeelden voor ons. Aanstaande donderdag 13 juni vieren we een heel geliefde heilige: de heilige Antonius van Padua. Hij werd geboren in Lissabon in 1195 en overleed in Padua in 1231. Hij was dus maar 36 jaar. Hij was een minderbroeder, een volgeling van de heilige Franciscus, een vurig priester die goed kon preken, de mensen voelden dat hij meende wat hij zei en velen bracht hij door zijn preken op de weg van Jezus Christus. Enkele dingen vind ik zelf de moeite waard om van deze heilige mee te nemen.
De heilige Antonius van Padua wordt altijd afgebeeld met het Kindje Jezus. In zijn laatste levensdagen zou het Kind Jezus aan hem verschenen zijn. Belangrijker dan dat is dat Antonius in zijn preken altijd de menswording van Gods Zoon centraal stelde. Het gaat in ons christelijk geloof over Jezus Christus, God is mens geworden. We lezen in Johannes 3,16: “Zo lief heeft God de wereld gehad dat Hij zijn eengeboren Zoon heeft gegeven opdat iedereen die in Hem gelooft niet verloren gaat maar eeuwig leven heeft”. Antonius zei in een van zijn preken: “Hij kwam naar jou opdat jij naar Hem zou komen”. Is dat ook de kern van mijn christen zijn ?
Antonius was een vurig verkondiger maar niet iedereen zat daarop te wachten. Zo ook niet de mensen van Rimini. Om hen beschaamd te doen staan ging hij naar het strand om dan in godsnaam voor de vissen te preken, die zouden wel luisteren. En zo was het. Zodra hij het woord richtte tot de golven van de zee kwamen van alle kanten vissen aanzwemmen en luisterden naar hem. Hoe is het met mij, verdiep ik mijn geloof, luister ik naar wat de Heer mij te zeggen heeft ?
Antonius had als priester een diep geloof in de werkelijke tegenwoordigheid van Jezus in het Sacrament van de Eucharistie. Daar leefde hij uit. In zijn tijd waren er velen die daaraan twijfelden. Er is een mooi verhaal bewaard over een weddenschap met een man die niet in de werkelijke tegenwoordigheid geloofde. Antonius zei hem dat zijn ezel wel eerbied zou betuigen waar hij het niet deed. De ezel kreeg drie dagen geen eten en werd toen losgelaten. Daar stond een voerbak met eten en Antonius met de monstrans. De ezel liet zijn voerbak voor wat die was en ging onmiddellijk door de knieën om zijn eerbied te betuigen voor het Heilig Sacrament. Is voor mij de Eucharistie de plaats waar Jezus echt tegenwoordig komt ?
Veel mensen getuigden naar mij dat ze, wanneer ze iets kwijt zijn, ze de voorspraak inroepen van de Heilige Antonius. Ze waren hun sleutels of iets anders kwijt, ze doorzochten het hele huis en vonden niets. Dan riepen ze de voorspraak van de Heilige Antonius in en prompt vonden ze het. Velen kennen het eenvoudige gebedje om de voorspraak van de heilige Antonius in te roepen wanneer ze iets kwijt zijn: “Heilige Antonius, beste vriend, zorg dat ik mijn sleutels vind”. Jezus zegt: “Vraag en gij zult krijgen, zoekt en gij zult vinden”. Bidt en de voorspraak van Antonius bij de Heer zorgt dat we zoveel krijgen en terugvinden.
We vieren de heilige Antonius ieder jaar op 13 juni. Hij is gestorven op 13 juni 1231. Antonius voelde die avond dat zijn einde naderde. Hij ontving de Sacramenten. Er wordt over verteld dat toen plotseling zijn ogen begonnen te schitteren, dat hij zei: “Ik zie mijn Heer” en hij stierf. Zo mogen we Antonius ook eens navolgen: in het diepe geloof dat ons sterven thuiskomen bij de Heer Jezus zal zijn.
Gods Zegen, uw priester en pastoor A. Penne.
www.priesterpenne.be
Wilt u het Woord van de Pastoor voortaan in uw mailbox ontvangen? Klik hier.