Pinksteren 2019
DIT WOORD IN YOUTUBE-VERSIE: https://www.youtube.com/watch?v=34Zo9KpK0bw
Volgende week is er het Pinksterweekend. Voor velen is het een lang weekend. Ik ken heel wat gelovigen bij wie het een oude traditie is om in dat weekend een bedevaartsplaats te bezoeken. Vanouds geen veel mensen in Vlaams-Brabant in het Pinksterweekend naar Halle of naar Scherpenheuvel. Ik doe dat ook. Op eerste Pinksterdag, zondag 9 juni om 17 uur draag ik de Mis op in de koepelkapel naast de basiliek van Scherpenheuvel. Op tweede Pinksterdag, maandag 10 juni om 18 uur draag ik de Mis op in de basiliek van Scherpenheuvel vanwege onze Federatiebedevaart. ’s Morgens van tweede Pinksterdag, om 10 uur, ga ik met kardinaal De Kesel en vele andere priesters concelebreren in de kerk van Zoutleeuw, daarna is er de processie van Sint-Leonardus.
Wat vieren we met Pinksteren ? Je moet dat maar eens aan mensen om je heen vragen, velen kennen daar het antwoord niet op. Voor velen is het een dagje vakantie maar wat vieren we nu met Pinksteren ? Als ik het heel populair mag uitdrukken: Pinksteren is de verjaardag van onze Kerk. Met Pinksteren is het eens allemaal begonnen. Daarom: als je christen bent, dan moet Pinksteren echt feest voor je zijn; het is de verjaardag, het herdenken van de stichtingsdatum van onze club, de Kerk.
Met Pinksteren is het allemaal begonnen. Het tweede hoofdstuk van de Handelingen van de Apostelen beschrijft het ons. Toen de dag van Pinksteren aanbrak, zaten de apostelen en Maria en de vrouwen als bangeriken bij elkaar. De Heer was verrezen, Hij had zich veertig dagen regelmatig aan de leerlingen getoond en was toen naar de Hemel gegaan. Er zou een Helper komen. Ze wisten niet wie of wat. Biddend wachtten ze op die Helper. En op die eerste Pinksterdag kwam de Heilige Geest, de Helper. Ineens: vlammetjes boven het hoofd maar vooral hun schrik was weg, ze gingen naar buiten en ze getuigden. De Kerk was geboren. De Helper, de Heilige Geest, was gekomen en ze gingen er op uit. Hadden ze dat toen niet gedaan, dan was het einde verhaal maar ze zijn er op uitgegaan en tot op de dag van vandaag heeft dat zijn vruchten. U en ik zouden wellicht geen christen geweest zijn moesten die eersten zijn blijven binnenzitten. U zou Jezus en Zijn Boodschap niet gekend hebben, als die eersten binnengebleven waren. Pinksteren, 50 dagen na Pasen, het begin van de Kerk. De Helper kwam, dreef hen voort en de Heilige Geest doet dat nog steeds. Pinksteren is meer dan een verjaardag en terugdenken aan dat begin. Pinksteren is ook een opdracht voor vandaag: die Heilige Geest, die kracht van God, die de apostelen en Maria ontvingen was niet alleen iets van hen. U die gedoopt en gevormd bent, u hebt ook de Heilige Geest ontvangen om zo te getuigen van Jezus Christus en mensen voor te houden dat die Jezus Christus het antwoord is op al de diepste vragen van je leven.
Pinksteren stelt aan elk van ons persoonlijk de vraag: wat doe ik met die Heilige Geest die ik ontvangen heb, hoe getuig ik van mijn band met Jezus Christus die mij vriendschap met God, vergeving van zonden en eeuwig leven geeft ? We moeten meer Pinksterkerk worden, meer blij en overtuigd getuigen van wat Jezus Christus ons te bieden heeft. Wat doe ik voor die club waartoe ik behoor ? Wat Jezus niet wil is dat we rustende leden worden.
Een tijd geleden hoorde ik het verhaal van een priester die wat moedeloos was geworden, zijn parochie was alles behalve een jonge, vitale gemeenschap en leek niet in de verste verte op de Kerk van Pinksteren. Hij stuurde huis aan huis een brief met de tekst: “Heden overleed, na een kalm en geduldig gedragen lijden, uw parochie. De rouwdienst zal plaatsvinden aanstaande zaterdagnamiddag in de kerk, waar gelegenheid is de overledene nog eenmaal te zien”. Vooral die laatste zin had toch wel een aantal mensen nieuwsgierig gemaakt. Een heel aantal mensen in de parochie vroegen zich toch af wat er zou gebeuren. Werd de parochie opgeheven of de kerk gesloten ? Die zaterdagnamiddag gingen toch een heel aantal parochianen naar het kerkgebouw. In de kerk speelde rouwmuziek. Voor het altaar stond een kist met brandende kaarsen er omheen. Het deksel van de kist stond tegen een pilaar. Mensen kwamen naar voren om te kijken wie er in de kist lag. Wanneer de mensen in de kist keken, schrokken ze. In de kist lag een grote spiegel. Wie zichzelf over de dode parochie boog, zag zichzelf in de ogen. Bij heel wat mensen drong het op dat moment door dat hun parochie een zachte dood was gestorven door hun gebrek aan inzet of door hun gebrek aan getuigenis als christen. Het schijnt dat diezelfde dag nog een aantal mensen naar de pastoor zijn gegaan en hebben gezegd: “We hebben het allemaal begrepen, we willen niet meer dood zijn, we willen een levende parochie van Jezus Christus zijn, wilt u ons helpen om dat te worden ?”
In onze tijd moeten we heel wat kerken en parochies sluiten. Men doet dat nooit zomaar maar omdat er onvoldoende christenen deelnemen, getuigen, er de schouders onder zetten. Pinksteren vraagt ons op de man of vrouw af of onze kerk en parochie openblijft door ons getuigenis. Zalig Pinksteren.
Gods Zegen, uw priester en pastoor A. Penne.
www.priesterpenne.be
Wilt u het Woord van de Pastoor voortaan in uw mailbox ontvangen? Klik hier.