Kussen in de Mis
DIT WOORD IN YOUTUBE-VERSIE: https://www.youtube.com/watch?v=n08h1fF9ji0
Het klinkt apart maar er wordt drie keer in de Eucharistieviering gekust.
De Eucharistieviering begint en eindigt met een kus, een altaarkus. De priester en de diaken kussen, wanneer ze bij het altaar komen, het altaar. Voor het kruisteken wordt het altaar gekust. Op het einde van de Mis, na de zegen en wegzending, wordt het altaar opnieuw gekust. Ook na het lezen van het evangelie kust de diaken of de priester het evangelieboek.
Waarom wordt het altaar gekust ? We kussen niet zomaar een tafel maar het kussen van het altaar is symbool voor het kussen van de Heer, de Zoon die ons door de Vader is gegeven, de Gastheer Jezus Christus. Het is een act van geloof. Hem begroeten we als Kerk aan het begin en het einde met een kus. Om Jezus Christus gaat het in onze eredienst, Hij is het centrum van ons leven onze aanbidding. Hij is de Hoeksteen van ons geloof, die op deze wijze wordt begroet. Het altaar wordt ook gekust omdat het de Tafel van de Heer is. Hierop worden de Heilige Mysteriën gevierd, het is de plaats van het eucharistisch offermaal. Het altaar is de plaats waar het kruisoffer onder sacramentele tekenen wordt tegenwoordig gesteld. Het altaar is symbolische representant van de aanwezigheid van de Heer Zelf.
Een vraag die velen stellen is of het kussen van het altaar ook iets te maken heeft met de relieken van heiligen die veelal in het altaar aanwezig zijn. Inderdaad. Het is historisch gegroeid om in het altaar relieken van heiligen te plaatsen. In de eerste eeuwen van de kerkgeschiedenis, toen er christenvervolging was, werden de Missen vaak gevierd in de ondergrondse catacomben, op stenen platen van het graf van een martelaar. Het kussen van het altaar waar relieken in zijn is dus ook het voortzetten van de oude traditie van het eren van het offer van de martelaren. We eren de heiligen die hun leven voor Christus hebben prijsgegeven en bij Hem voor ons bemiddelen. Het laat ons denken aan het Woord uit het Boek Openbaring: “Ik zag onder het altaar de zielen van hen die vermoord worden om het Woord van God en het getuigenis dat zij hadden afgelegd” (Apokalyps 6,9)
Ook het evangelieboek wordt door de diaken of de priester gekust, na het lezen van het evangelie. Bij het kussen van het evangelieboek zegt de priester of diaken in stilte: “Mogen door de woorden van het evangelie onze zonden worden uitgewist”. Dit is een verwijzing naar het woord van de Heer Zelf in het Johannesevangelie: “Voorwaar, voorwaar, Ik zeg u: wie luistert naar mijn woord en gelooft in Hem die Mij zond, heeft eeuwig leven en is aan geen oordeel onderworpen, hij is immers reeds uit die dood naar het leven overgegaan.” (Joh. 5,24) Het evangelie heeft de kracht om het leven van de christenen te veranderen. Christus, het Levende Woord, heeft tot ons gesproken en dat vraagt ons om daden.
Drie keer wordt er dus gekust in de Eucharistieviering: twee keer het altaar en een keer het evangelieboek. De Eucharistieviering bestaat uit de liturgie van het Woord en de eucharistische liturgie. In de altaarkus vereert men de Heer als Heer van de eucharistische maaltijd en in de kus van het evangelieboek de Heer van de maaltijd van het Woord.
Gods Zegen, uw priester en pastoor A. Penne.
www.priesterpenne.be
PRIESTER VAN ROOST 65 JAAR PRIESTER: https://www.hln.be/regio/holsbeek/pastoor-penne-viert-briljanten-priester-van-roost~a694a68d/
Wilt u het Woord van de Pastoor voortaan in uw mailbox ontvangen? Klik hier.