Priester Penne
U bent bezoeker 527182

Woord van de Pastoor

Welke uitvaart krijg jij ?

YOUTUBE-FILMPJE BIJ DIT WOORD: https://www.youtube.com/watch?v=mlub8t0P8Rw

Enkele weken geleden was er in een van mijn parochies bij een aantal mensen verontwaardiging dat een overleden medeparochiane geen kerkelijke uitvaart kreeg van haar familie. Enkele jaren geleden was haar echtgenoot overleden en deze had wel een kerkelijke uitvaart gekregen. Parochianen spreken er over en stellen zich de vraag: dat kan die overledene toch niet zo gewild hebben ? Het is geen alleenstaand geval: wanneer de eerste van een echtpaar overlijdt, is er een kerkelijke uitvaart; wanneer de tweede overlijdt, dan regelt de familie de uitvaart en wanneer het geen kerkelijke of gelovige familieleden betreft dan wordt er al dikwijls niet meer voor een kerkelijke uitvaart gekozen. In België kan men dit gemakkelijk en zonder kosten voorkomen en kunnen mensen zichzelf verzekeren van een kerkelijke uitvaart. Men dient gewoon naar het gemeentehuis te gaan en men kan daar vastleggen welke uitvaartplechtigheid men wil en of men begraven of gecremeerd wil worden en op welke begraafplaats men wil rusten. Ligt dat vast, dan kunnen nabestaanden niets anders beslissen en gebeurt er wat men zelf wil. Als je het nog meer wil vastleggen, dan dient men op het gemeentehuis ook aan te geven dat er een wilsbeschikking bij een bepaalde begrafenisondernemer ligt. Bij een begrafenisondernemer kun je dan alle details van je uitvaart vastleggen. Het klinkt allemaal heel apart maar als je jezelf wil verzekeren van een gelovig afscheid, dan moet je het wel zo doen. Veel mensen zijn niet meer zeker dat hun familieleden of nabestaanden een gelovig afscheid zullen organiseren. Iedereen gaat eens dood en het is goed om er eens bij stil te staan wat men dan wil…

Steeds minder mensen in onze streken zijn gelovig en kerkbetrokken en dat merk je nu ook bij de uitvaarten. Er zijn steeds minder kerkelijke uitvaarten. Sinds vorig jaar juli zijn er hier in Holsbeek een dertigtal mensen overleden, daar kregen nog slechts 4 een kerkelijke uitvaart. Al de anderen kregen een afscheid in een funerarium of crematorium; op sommige van die plekken wordt er nog een gebed uitgesproken maar ook dat is zeer beperkt. In het afgelopen jaar hoorde ik verschillende keren verontwaardiging bij medeparochianen dat iemand die men kende als gelovige geen kerkelijk afscheid kreeg. Elk moet zich maar eens de vraag stellen wat jij denkt welk afscheid jij gaat krijgen…Laat het niet zomaar aan het toeval over; maak het je nabestaanden gemakkelijk en leg gewoon vast wat jij wil...

Waarover gaat het in een kerkelijke uitvaart, wat is de kern daarvan en waar doen we het voor ? Als je dat zo eens aan mensen vraagt, dan krijg je zo altijd dezelfde antwoorden: we nemen afscheid van een dierbaren; met teksten, met lievelingsliedjes en mooie gedachten willen we het leven afsluiten van een geliefde; soms hoor je wel eens dat men het afgesloten leven wil vieren en denken aan al het mooie en goede wat de overledene ons gegeven heeft. Allemaal wel mooi maar een kerkelijke uitvaart is iets anders. Het is meer dan afscheid nemen, meer dan een leven afsluiten, meer dan dankbaar terugkijken op een leven dat voorbij is.

Waarover gaat het dan wel ? We komen met het lichaam van de overleden gelovige naar de kerk en willen daar zo samen bij de Heer zijn. In een kerkelijke uitvaart gaat het daarover: we komen bij de Heer met onze overledene, met onze pijn en ons verdriet, onze dankbaarheid, met alles wat er leeft in ons hart op dat moment. De kerkelijke uitvaart is in wezen dat: we gaan naar de Heer om te bidden.
In een kerkelijke uitvaart gaat het dus niet over het zoveel mogelijk goeds vertellen over de overledene, niet over alle mogelijke anekdotes maar we vertrouwen onze overledene toe aan God, we vragen Hem voor onze overledene te zorgen, dat onze overleden thuis mag komen in de Hemel. Ik vind het eigenlijk heel apart dat mensen in een kerkelijke uitvaart soms hun dierbaren heilig verklaren en met grote stelligheid zeggen dat hun overledene nu zeker in de Hemel is. Dat is heel apart want dat weten we niet. We komen bidden bij God en vertrouwen onze overledene toe aan Zijn zorg. We vragen om Zijn Barmhartigheid voor deze gestorven mens die met vallen en opstaan als christen heeft proberen te leven. Zoals de liefde en de barmhartigheid van God elk van ons in het leven sterk maakt, zo bidden wij om Gods Liefde en Barmhartigheid voor deze gestorven christen. Bidden voor onze overledenen, dat is voor ons gelovigen uiteindelijk het enige wat we nog voor onze dierbaren kunnen doen. De leer van de Kerk is daar duidelijk in: na dit leven komen we terecht in de Hemel, de Hel of het vagevuur. De zielen die in de Hemel of de Hel zijn, die hebben onze gebeden niet meer nodig. Maar misschien zijn ze in het Vagevuur en kunnen ze nog niet binnentreden in de Hemel. We kunnen bidden dat ze tot de gelukzalige aanschouwing van God komen. Het is een gedachte die we in de Bijbel vinden, in het tweede Boek Makkabeeën 12,46 dat “het een heilige en vrome gedachte is voor de overledenen te bidden, opdat ze van hun zouden worden vrijgesproken”. We kunnen hen dus helpen door onze gebed, door een eenvoudig gebed of door het laten opdragen van Heilige Missen. Dat is de grootste blijk van liefde die we nog aan hen kunnen geven: ons gebed.

In een kerkelijke uitvaart heeft het verdriet, de pijn, het afgesneden zijn en het gemis niet de boventoon. In de kerkelijke uitvaart spreken wij de kern van ons christen zijn uit: de dood heeft niet het laatste woord. We vieren het Paasmysterie. Jezus Christus is gestorven en verrezen. Elk die in Hem gelooft zal eeuwig leven, ook al is men gestorven. In de kerkelijke uitvaart spreken wij ons geloof uit in de Verrijzenis en in het Eeuwige Leven. We laten daar 2 stukken uit de Heilige Schrift klinken waarin het Verrijzenisgeloof naar voren komt maar de hele liturgie spreekt over het geloof dat niet de dood het laatste woord heeft maar dat Jezus Christus door Zijn dood en Verrijzenis de dood het laatste woord ontnomen heeft.

Gods Zegen, uw priester en pastoor A. Penne.
www.priesterpenne.be

GEDACHTEN BIJ EEN OVERLEDEN KOSTER: https://www.hln.be/regio/bever/-hij-bleef-vechten-tot-op-het-eind~afd72f26/

RELIKWIE GEVONDEN IN KORTRIJK-DUTSEL: https://www.hln.be/nieuws/buitenland/91-jarige-vindt-overblijfselen-van-heilige-na-halve-eeuw-zoeken-in-belgie~a8e1d1ce/ en https://www.rtvnoord.nl/nieuws/196213/Stoffelijke-resten-Groninger-Heilige-ontdekt-op-zolder-Belgische-kerk en https://www.gic.nl/uitgaan/resten-middeleeuwse-heilige-terug-naar-groningen en https://www.telegraaf.nl/nieuws/2267818/91-jarige-zoekt-halve-eeuw-heilige-nu-ontdekt-op-zolder



Wilt u het Woord van de Pastoor voortaan in uw mailbox ontvangen? Klik hier.