Priester Penne
U bent bezoeker 500926
DIT WOORD IN YOUTUBEVERSIE: https://www.youtube.com/watch?v=4amGWBsqfOM
Net als in vele andere parochies over de hele wereld vieren we ieder jaar in Bever Sacramentsdag met een Sacramentsprocessie. Nadat we de Eucharistie hebben gevierd trekken we een stukje door het dorp met de processie. Het is een oud gebruik wat we in stand moeten houden. Als Kerkgemeenschap leggen we er getuigenis mee af dat we geloven dat we een nabije Heer hebben. Die Jezus waarin we geloven is niet een leuke figuur uit een ver verleden die mooie dingen heeft gezegd en gedaan en een inspiratiebron kan zijn voor ons leven. Hij is meer dan dat, Hij is Gods Zoon die persoonlijk voor mij aan het Kruis is gestorven en verrezen is en die elke keer weer wanneer we Eucharistie vieren lijfelijk in ons midden komt. De jaarlijkse Sacramentsprocessie, waarbij we met de Hostie buiten het kerkgebouw gaan en door de straten trekken, wil daarvan een getuigenis zijn.
Het feest van Sacramentsdag vindt zijn oorsprong in ons land. De Luikse zuster augustines Juliana van het klooster Mont Cornillon (1192-1258) kreeg verschijningen van Jezus Christus waarin Hij haar opdroeg te pleiten voor een speciale feestdag waarop zijn verheerlijkt lichaam in de gedaante van het brood zou worden aanbeden. De bisschop van Luik geloofde haar en stelde in 1248 dit feest voor zijn bisdom in. Jacques Pantaléon, één van de Luikse aartsdiakens, was de latere Paus Urbanus IV. Op 11 augustus 1264 schreef hij het Hoogfeest van Sacramentsdag – Corpus Christi – dus voor in de gehele Kerk. We vieren het op de tweede donderdag na Pinksteren. Gemakkelijkshalve vieren wij het op de zondag daarop.
Sacramentsdag is eigenlijk een verlengde van Witte Donderdag, we doen nog eens over wat we dan vierden. Op de avond voor Zijn Lijden en Sterven neemt Jezus brood en zegt: “Dit is mijn lichaam voor u” en Hij neemt de beker en zegt: “Deze beker is het nieuwe verbond in mijn bloed”. En Hij voegt er aan toe: ”Telkens als gij dit brood eet en de beker drinkt verkondigt gij de dood des Heren totdat Hij wederkomt”. Jezus verandert brood en wijn in Zijn Lichaam en in Zijn Bloed. Wat toen gebeurde, gebeurt nog elke keer wanneer de Kerk Eucharistie viert, onder de gedaante van brood en wijn komt Hij werkelijk onder ons aanwezig. We kunnen ons met de Hemel verbonden voelen en de Hemel sterk bij ons weten wanneer we thuis bidden, of in een gebedsgroep of een Bijbelgroep maar in de Eucharistie komt de Heer als de gekruisigde en verrezen Heer dicht bij ons zoals Hij op geen ander tijdstip aanwezig komt. Hij is er werkelijk, waarachtig, wezenlijk. Met Sacramentsdag spreken we dat met de Mis en de processie nog eens duidelijk uit.
Om iets van een Sacramentsprocessie te begrijpen, moeten we duidelijk voor ogen houden wat er in de Eucharistie gebeurt. Bij de consecratie in de Mis worden brood en wijn het Lichaam en het Bloed van de Heer. Onder de gedaante van brood en wijn komt de Heer tot ons. Na de consecratie zien we nog wel brood en wijn maar het is de Heer Zelf, werkelijk onder ons aanwezig. De geconsacreerde Hosties worden genuttigd, zo komt de Heer tot ons. De Hosties die niet genuttigd worden, worden bewaard in het Tabernakel. Op momenten dat er geen Eucharistie is, kunnen we aanbidding doen, bij het Tabernakel bidden en weten dat de Heer er onder de gedaante van het Brood aanwezig is. Bij een Sacramentsprocessie plaatsen we een grote Hostie in een monstrans, een gouden hostiehouder en gaan we door onze straten. Eigenlijk kunnen we zeggen dat we met de Heer op stap gaan. Biddend vergezellen we Hem en we vertrouwen aan de Heer ons dorp, de mensen van onze straten, toe. Als gelovigen vertrouwen wij er ons hele leven op dat de Heer met ons meegaat, een Sacramentsprocessie is daar ook een getuigenis van buiten het kerkgebouw: wij gaan met Hem door ons dorp zoals we geloven dat Hij altijd met ons meegaat. Onze God waarin we geloven is geen God die ons aan ons lot overlaat maar een vergezellende God. God trekt al de dagen van ons leven met ons mee tot eens ons leven zal eindigen en we voor eeuwig bij Hem zullen thuiskomen en we Hem mogen zien zoals Hij is.
Sommigen zeggen wel eens: Is een Sacramentsprocessie nog wel van deze tijd, past dat wel nog in onze tijd, moet je in deze tijd nog wel zo over straat gaan lopen ? Sacramentsprocessie houden is getuigen naar elk die zich eenzaam en verlaten voelt, naar elk die twijfelt: Hij is er en Hij gaat met ons mee. Misschien is het door de verkeersdrukte en de kleine groep kerkbetrokkenen niet meer in elke plaats mogelijk om het hele dorp te doorkruisen met een Sacramentsprocessie maar zou het niet in iedere parochie mogelijk zijn om via een beperkt parcours een stukje getuigenis af te leggen ?
Gods Zegen, uw priester en pastoor A. Penne.
TERUGBLIK OP DE JAARLIJKSE AUTOZEGENING: http://www.persinfo.org/nl/nieuws/artikel/pastoor-andy-penne-zegent-auto-s-en-fietsen/30895
BIJ DE UITVAART VAN EEN EENZAME PAROCHIAAN…:
Op Kerknet: https://www.kerknet.be/kerknet-redactie/nieuws/100-parochianen-op-niet-meer-zo-eenzame-begrafenis
VEEL DOOPSELS: http://www.nieuwsblad.be/cnt/dmf20170530_02904430
Wilt u het Woord van de Pastoor voortaan in uw mailbox ontvangen? Klik hier.