DIT WOORD IN YOUTUBE-VERSIE: https://www.youtube.com/watch?v=-speNL_BdZo
Als je 2 februari zegt, dan zeggen mensen al snel: “O ja, Lichtmis” en dan denkt men aan kaarsen die gezegend worden en in heel wat streken ook aan pannenkoeken eten.
2 februari is de veertigste dag na Kerstmis. Het evangelie vertelt ons dat op de veertigste dag na de geboorte van Jezus Maria en Jozef met hun kind naar de tempel gingen voor het zuiveringsoffer en om het Kind op te dragen aan de Heer. Ze vervulden daarmee een aantal joodse voorschriften. De eerste vinden we in het twaalfde hoofdstuk van Leviticus. Een vrouw mocht na de bevalling een tijd niet deelnemen aan het openbare leven, ze moest zich laten zuiveren door een offer te gaan brengen. De tweede reden is dat de Wet voorschreef dat elke eerstgeborene van het mannelijk geslacht aan de Heer moet worden toegeheiligd. Om die redenen zijn dus Maria en Jozef met het kind in de tempel en het evangelie vertelt ons dat het jonge echtpaar daar twee mensen ontmoet: Simeon en Hanna, twee oude mensen die uitkeken naar de komst van de Messias. Van hoogbejaarde Hanna vertelt het evangelie dat ze voortdurend in de tempel verbleef en dat ze God dag en nacht diende door vasten en gebed. Het evangelie vertelt ons meer over die Simeon, hij had een godspraak van de Heilige Geest ontvangen dat hij niet zou sterven voordat hij de Messias zou gezien hebben. Twee keer zal Simeon Jezus daar echt aanduiden als de langverwachte Messias. De eerste keer wanneer Simeon bidt met het Kind in de handen: “Uw dienaar laat Gij, Heer, nu naar uw woord in vrede gaan: mijn ogen hebben thans uw Heil aanschouwd dat Gij voor alle volken hebt bereid; een licht dat voor de heidenen straalt, een glorie voor uw volk Israël”. Maria en Jozef staan er over verbaasd wat ze daar horen over het Kind. De tweede keer dat Simeon Jezus aanduidt als de Messias is wanneer hij over Maria een zegen uitspreekt en zegt: “Zie, dit kind is bestemd tot val of opstanding van velen in Israel, tot een teken dat weersproken wordt, opdat de gezindheid van vele harten openbaar moge worden; en uw eigen ziel zal door een zwaard worden doorboord”.
Vroeger heette het feest Maria Lichtmis en lag de nadruk op Maria die met haar Kind naar de tempel ging. De Kersttijd eindigde vroeger ook met het feest van Lichtmis, van het ene lichtfeest naar het andere. Nu heet het feest “de opdracht van de Heer”. Ik denk dat het terecht is. De nadruk van het verhaal ligt niet bij het reinigingsoffer van Maria maar bij Jezus en vooral dat Hij daar herkend wordt en wat er van Hem gezegd wordt. Hij is het Heil en het Licht van God voor alle volken, Hem wel of niet aanvaarden is onze opstanding of onze val. Is Hij dat ook voor mij, dat is de grote vraag van dit feest.
Vanouds worden er op 2 februari kaarsen gezegend en wordt er processie gehouden. De naam Lichtmis kunnen we gemakkelijk zo uitleggen: een Eucharistieviering, een Mis met heel veel kaarsen en licht. De kaarsen verwijzen naar Jezus die het Licht voor deze wereld is, het Licht voor alle mensen. Die processie verwijst ook naar de geboorte van Jezus die de komst van het Licht in deze wereld is. Als we met de kaars in de hand processie houden dan tonen we daarmee dat we Jezus Christus als het Licht van ons leven hebben aangenomen maar ook dat we als christenen Zijn Licht in onze wereld willen brengen om voor alle volkeren te stralen.
Vanouds worden er op 2 februari ook pannenkoeken gebakken. We kennen wellicht allemaal de spreuk: “Geen vrouwtje zo arm of ze maakt op Lichtmis haar pannetje warm”. Waarom pannenkoeken met Lichtmis ? Wel weer dezelfde symboliek: de ronde, goudkleurige pannenkoeken symboliseren de zon. Christus is de opgaande zon, het Licht wat in de wereld is gekomen. Laten we gaan leven in Zijn Licht.
Gods Zegen, uw priester en pastoor A. Penne.
DANK VOOR DE VERJAARDAGSWENSEN !
http://www.editiepajot.be/regios/4/articles/52563
http://www.hln.be/regio/nieuws-uit-galmaarden/pastoor-trakteert-op-frietjes-a3057185/
Wilt u het Woord van de Pastoor voortaan in uw mailbox ontvangen? Klik hier.