Priester Penne
U bent bezoeker 503626
DIT WOORD IN YOUTUBE-VERSIE: https://www.youtube.com/watch?v=Zi_gvUkPl7s
Eens als het oktober is zie je de laatste jaren heel wat reclame voor activiteiten rond Halloween. Er wordt ieder jaar in oktober heel wat georganiseerd waar men het woordje Halloween voor zet. Ik zag reclame voor een Halloweentocht, een Halloweenfeest, een Halloweenconcert, een Halloweenwandeling, een Halloweenspeltocht, een Halloweenhappening, een Halloweenspelavond, ik vond zelfs een HondenHalloweenwandeling.
Waarover gaat het eigenlijk met Halloween? Halloween is het grote griezelfeest dat men op 31 oktober viert. De naam Halloween is afkomstig van “All Hallows Eve”, wat betekent de vooravond van Allerheiligen. Op internet kan je heel wat lezen over het ontstaan van Halloween. Het meest gangbare is dat Halloween een erfenis is van de Kelten. Zij vierden op 31 oktober het einde van het oogstjaar. Op 1 november begon voor hen het nieuwe jaar en ze geloofden dat de geesten van de doden terugkwamen om bezit te nemen van de levenden. Daarom trokken ze vreemde kleren aan om zich onherkenbaar te maken en de dode geesten af te schrikken. Ze maakten ook lawaai om de geesten weg te jagen.
Op vele plaatsen maakt men nu van Halloween een gezellig feest: er worden pompoenen uitgehold en lichtjes worden erin gebrand, mensen verkleden zich als skelet of als spook. Het feest leert ons dat we met zijn allen moeten griezelen met de geesten van de overledenen. De kern van Halloween is: de dood is een noodlot en je kunt het er alleen over hebben in de vorm van humor. Er moet gelachen worden omdat mensen gestorven zijn en het moet maar evident zijn dat je je daarom verkleedt als spook of heks. Met Halloween hebben de skeletten het laatste woord. Ze komen om de levenden hun lot aan te kondigen en mee te trekken naar het rijk van de duisternis.
Met Allerheiligen en Allerzielen vieren we als christenen iets helemaal anders, het tegenovergestelde. We vieren dan niet de dood maar het leven. Wij geloven niet dat geesten blijven rondzwerven. We geloven dat wanneer ons lichaam sterft onze ziel naar God terugkeert, om er het loon naar het voorbije leven te ontvangen. De dood is voor ons een overgang en geen ondergang. In navolging van de Verrezen Christus zijn we op weg naar de Heilige Stad, waar we opgewacht worden door de immense menigte mensen die geheiligd zijn door de Heer. Met Allerheiligen lezen we elk jaar in de liturgie uit het Boek Openbaring: “Ik zag een grote menigte, die niemand tellen kon, uit alle rassen en stammen en volken en talen. Zij stonden voor de troon en voor het Lam, gekleed in witte gewaden en met palmtakken in de hand”. Wanneer we sterven blijft onze ziel niet ronddolen om mensen bang te maken. Bij onze dood mogen we thuis komen in God. Met Allerheiligen en Allerzielen denken we aan onze overledenen en bidden we voor hen.
Met Allerheiligen en Allerzielen zullen velen van ons, meer dan anders, weer een bezoek brengen aan de graven van geliefden die zijn gestorven. Als we dan bloemen of een kaarsje op een graf plaatsen heeft dat een andere betekenis dan de pompoen met een kaarsje erin. We spreken daar onze blijvende verbondenheid uit, niet op een bange manier maar op een vertrouwvolle manier. In liefde en gebed blijven we met onze overleden dierbaren verbonden, over de grens van dit leven. We spreken uit dat we geloven in Jezus’Woord: “Wie in Mij gelooft zal leven, ook al is hij gestorven en ieder die leeft in geloof aan Mij, zal in eeuwigheid niet sterven”. Het is belangrijk dat we onze christelijke boodschap blijven uitspreken en levend houden, ook in een tijd waarin Halloween en de pompoenen iets anders zeggen.
Gods Zegen, uw priester en pastoor A. Penne.
BLOEDGEVEN, DAAD VAN NAASTENLIEFDE: http://www.editiepajot.be/regios/6/articles/50764
Wilt u het Woord van de Pastoor voortaan in uw mailbox ontvangen? Klik hier.