DIT WOORD IN YOUTUBE-VERSIE: https://www.youtube.com/watch?v=SvW4KukAouI
Zowel Galmaarden, Tollembeek als Bever hadden eens een klooster, een huis waar zusters woonden. Vroeger had bijna ieder dorp in Vlaanderen een klooster. Kloosterzusters, vrouwen die hun leven helemaal aan de Heer Jezus hebben gegeven. Het leven van een kloosterzuster is een leven van innig verbonden zijn met Jezus Christus in het gebed, de Eucharistie en de inzet voor de medemens vanuit de belofte van Jezus: “Wat ge voor de minsten van mijn broeders en zusters hebt gedaan, hebt ge voor Mij gedaan”. In onze parochies hebben de zusters zich vooral ingezet in het onderwijs, de zorg voor wezen en verlaten kinderen, de zorg voor zieken en bejaarden. Hoe dikwijls hoor ik parochianen met grote dankbaarheid spreken over wat ze eens van de zusters hebben gekregen aan vorming voor hun gelovige leven !
In de meeste dorpen zijn de kloosters verdwenen bij gebrek aan roepingen. In de afgelopen decennia waren er weinig of geen intredes. Veel kloosters zijn gesloten, een groot aantal van de zustercongregaties in onze streken zal binnenkort zelfs ophouden te bestaan. Men kan daar grote uiteenzetting over houden over het waarom en het hoe. Daar ga ik hier niet op in. Wel wil ik hier mijn geloof uitspreken dat God ook vandaag nog meisjes en vrouwen roept tot het religieuze leven. Zoals Jezus Zijn leerlingen riep tijdens hun dagelijkse bezigheden om met Hem mee te gaan, zo roept Hij ook vandaag nog, alleen moeten we bereid zijn even te luisteren. Iedere mens mag zich de vraag stellen naar de levensroeping: wat wil God dat ik met mijn leven doe ? Elke vrouw, elk meisje mag zich ook minstens een keer in het leven de vraag stellen: “Verlangt de Heer van mij dat ik mij met heel mijn leven aan Hem geef in het religieuze leven ?” De Heer houdt ook vandaag niet op met roepen, in je hart verneem je wat Hij van je wil. Op zovele plaatsen in de wereld zien we bloeiende congregaties met gelukkige vrouwen die als religieuzen het beste van zichzelf geven en waardoor mensen Gods Liefde voelen. Ook in onze streken zijn er enkele congregaties die roepingen hebben. Nee, het religieuze leven is niet iets van het verleden maar ook voor vandaag. De Heer blijft ook vandaag tegen mensen uit onze streken zeggen: “Volg Mij”.
Met u wil ik de Heer bidden om nieuwe roepingen met het gebed wat Mgr. Van Looy eens schreef: “Heer, In vertrouwen komen we tot U, gedreven door de Liefde voor Uw Rijk, dankbaar voor onze zusters en broeders, religieuzen in dienst van Uw mensen. De nood is groot Heer, daarom bidden wij, laat u oogst niet ongemaaid op het veld, stuur ons biddende, zorgende mensen, Uw kerk heeft nood aan ‘Godgewijden’. Kinderen, armen en zieken smeken U, geef ons getuigen van Uw menslievendheid, gemeenschappen die belijden: Christus is de bron van liefde en leven. Wij vragen enthousiaste religieuzen met het Evangelie in het hart en hand op weg naar onbekende horizonten of teruggetrokken in de stilte van een klooster. Dat jonge vrouwen en mannen, zo bidden wij, vandaag uw roep verstaan, opdat ook morgen Uw naam mag geloofd, Uw rijk mag bloeien, Uw gelaat mag lichten over alle mensen. Maria, vervuld van de Geest, wij bidden u, leer ons uw totale overgave te volgen om trouw aan de zijde te staan van uw Zoon vandaag, morgen en altijd. Amen.”
Gods zegen, uw priester en pastoor A. Penne.
FILMPJE VAN VORIGE KEER OVER “DIEREN ZIJN GEEN ZAKKEN CHIPS”: https://www.youtube.com/watch?v=JLFzbWpy7cs
ROND DE PASTORIE VAN GALMAARDEN: http://www.persinfo.org/2016/07/08/aartsbisdom-trekt-naar-raad-van-state-om-verkoop-pastorie-tegen-te-houden
Wilt u het Woord van de Pastoor voortaan in uw mailbox ontvangen? Klik hier.