Quo Vadis ?
Quo vadis
Op een warme zondagmiddag heb ik de koelte van mijn pastorie opgezocht en heb een dvd bekeken die ik al enkele maanden had gekregen. Het was de dvd “Paus Johannes Paulus II”. Een schitterende verfilming over het leven en werk van onze vorige paus, met Oscarwinnaar Jon Voight als paus Johannes Paulus II. De film is een echte aanrader.
Ik was bijzonder getroffen door een passage over de pauskeuze. Daar wordt heel mooi weergegeven dat kardinaal Woytila eigenlijk nooit paus wilde worden. Na enkele stemrondes zegt een van de kardinalen tegen hem: “God is hier bij ons. En hij vraagt naar jou”. Op dat moment gaat het idee leven dat de keuze misschien op hem kan vallen en op de late avond gaat hij naar zijn oude vriend, kardinaal Stefan Wyszynski. Hij zegt tot zijn oude vriend: “Uwe eminentie, Polen heeft mij nodig. Ik moet nog zoveel doen, en zoveel mensen rekenen op mij. Wat moet ik doen ?”. De oude kardinaal antwoordt: “Herinner je je Quo Vadis ? Petrus vluchtte weg uit Rome. Hij kwam Jezus tegen die de andere kant op ging. En hij vroeg Hem: ‘Domine, quo vadis ?’, ‘Heer, waar gaat U heen ?’ En onze Heer antwoordde: ‘Eo Roman iterum crucifigi’, ‘Ik keer terug naar Rome om opnieuw gekruisigd te worden’. Mocht jij gekozen worden, dan smeek ik je om het te aanvaarden. Voor Polen.”
Dit stukje laat er ons bij stilstaan dat er zich in het leven soms onverwachte wendingen kunnen voordoen: nieuwe uitdagingen op het werk, in het gezin of op een ander terrein. Niemand houdt van veranderingen, we zweren meestal bij het oude vertrouwde. Onverwachte wendingen en uitdagingen kunnen ook een wenk van God zijn. Iedere gelovige mag zich regelmatig eerlijk de vraag stellen of we wel open staan voor de Heilige Geest die werkt en waait waar Hij wil. Bij belangrijke beslissingen is het dan belangrijk om daarbij te bidden en Gods Plan met ons leven te ontdekken. We bidden in het Onze Vader zo dikwijls “Uw Wil geschiedde” maar laten we Hem werkelijk aan het woord en durven we Zijn wenken te volgen ? We moeten daar nooit bang voor zijn.
In de film bidt de pas gekozen Johannes Paulus, wanneer hij de rode kardinaalsgewaden aflegt en zich met de witte Pausgewaden bekleedt: “Is dit wat U altijd voor mij in gedachten heeft gehad ? Net als ik voelde misschien ook Petrus veel schroom. Misschien was hij liever bij z’n meer gebleven. Bij z’n boot en z’n netten. Net als ik. Net als ik wist hij dat hem lijden wachtte. Een paus moet weten wat lijden is. Geleid door U is hij hier aangekomen. En nu vraagt U mij om Krakau, m’n volk, m’n vrienden en mijn geliefde bergen te verlaten. Als dat Uw Wil is, dan zij het zo. Maria, Totuus Tuus, geheel de uwe.”
Dit verhaal mag ons eens laten nadenken over ons leven, over de wegen die we gaan en Gods wenken waarop we in ons leven ingaan of die we afslaan.
Gods Zegen, uw priester en pastoor A. Penne.
Wilt u het Woord van de Pastoor voortaan in uw mailbox ontvangen? Klik hier.