Priester Penne
U bent bezoeker 527661

Woord van de Pastoor

Bij het kruisje van de wielrenner

Ook in de Tour de France van dit jaar mocht ik een gelovig getuigenis waarnemen. Wielrenner Peter Sagan pakte niet alleen een hoop ereplaatsen en de groene trui mee naar huis maar stopte zijn rooms-katholieke geloof ook niet weg. Verschillende media berichtten en toonden foto’s dat de vader van de wielrenner na afloop van de wedstrijden een kruisje gaf aan zijn zoon-wielrenner. Zie: http://www.standaard.be/cnt/dmf20120703_00210242


 


Het is iets wat ik in heel veel jonge gezinnen nog zie: het geven van een kruisje, meestal ’s avonds voor het slapen gaan. Het is een traditie wat ons volk altijd heeft gekend en wat ook in de jongere generatie praktijk blijft hebben. Ik ben er elke keer door ontroerd als ik in een jong gezin ben voor een doopgesprek en de oudere kinderen komen bij papa of mama net voor het slapengaan en ze krijgen dan een kus en een kruisje. Die tekenen zijn eigenlijk een stuk geloofsopvoeding. Ouders drukken daarmee uit: ook in de komende nacht is papa en mama in de buurt maar ook de Heer waakt over jou. Ik heb dat thuis bij mijn ouders en grootouders ook altijd gekend, er werd daarbij dan gezegd: “God zegene u en God beware u”. Mijn grootmoeder heeft dat bij mij gedaan tot daags voor ze gestorven is.


 


Het kruis is het teken van ons geloof, op het kruis heeft Jezus Zijn leven voor mij persoonlijk gegeven. Als je gelooft dat Jezus voor jou persoonlijk daar op het Kruis is gestorven, heb je het Eeuwige Leven. Dat belooft Jezus in het Johannesevangelie 3,14: “Maar evenals Mozes in de woestijn de slang omhoog geheven heeft, zo moet ook de Mensenzoon omhoog geheven worden, zodat iedereen die gelooft in Hem eeuwig leven bezit”. Als je beseft wat Jezus op het Kruis voor elk van ons persoonlijk heeft gedaan, dan kun je begrijpen dat christenen het kruis altijd een ereplaats geven op de plekken waar ze komen en leven. Maar dan kun je ook begrijpen dat ongelovigen een hekel hebben aan het kruis en er alles aan zullen doen om het uit het publieke leven te bannen. Is het voor mij duidelijk welke grote betekenis het heeft wat er gebeurde op het Kruis ?


 


Ons leven als gelovige begint en eindigt eigenlijk met een kruis. Het eerste wat een priester moet doen wanneer een kind naar de kerk wordt gebracht om gedoopt te worden is het kind een kruisje geven waarbij hij zegt: “De gemeenschap van Jezus Christus is blij je in haar midden op te nemen. In haar naam teken ik je met het teken van het kruis. Ouders, peter en meter, geeft ook u een kruisje aan uw kind, het teken van Jezus Christus die onze Redder is”. Een van de laatste dingen die de priester op het kerkhof doet, is de kist tekenen met het kruis en daarbij zeggen: “Ik teken uw lichaam met het teken van het Heilig Kruis opdat het op de Dag van het Oordeel mag verrijzen en Eeuwig Leven mag bezitten”. Elke keer als we beginnen en eindigen met bidden en Eucharistie vieren maken we een kruisteken. Niet alleen bij het doopsel is er een kruisje maar ook bij het Vormsel, bij de Biecht en bij de Ziekenzalving; in de Sacramenten worden we steeds sterker met de Heer die Zijn leven voor ons gaf op het Kruis verbonden. Over brood en wijn in de Eucharistie wordt er voor de consecratie een kruisteken gemaakt, het Kruisoffer van Christus wordt tegenwoordig gesteld. We mogen ons regelmatig de vraag stellen of het voldoende tot mij doordringt wat Jezus op het Kruis voor mij persoonlijk heeft gedaan ?


 


Gods Zegen, uw priester en pastoor A. Penne.


www.priesterpenne.be


 


UITVAARTHOMILIE PRIESTER ROGER DE CLERCK, GEHOUDEN TE BEVER: http://www.priesterpenne.be/nieuws/nieuwsdetails.php?n_ID=1093


 


TERUGBLIK OP DE VIERING VAN DE HEILIGE BERNARDUS IN BEVER: http://www.editiepajot.be/regios/4/articles/44543


 


 


Wilt u het Woord van de Pastoor voortaan in uw mailbox ontvangen? Klik hier.