Priester Penne
U bent bezoeker 501220
Twee dingen zijn me opgevallen in de afgelopen Paasdagen. Op Pasen was er zeker aanmerkelijk meer volk in de kerken dan vorige jaren. Het viel elk op en het voelde goed om in volle kerken de Verrijzenis van de Heer te vieren. Een tweede iets wat mij als priester is opgevallen is de verdubbeling van het aantal biechtelingen. Op de verschillende biechtgelegenheden kwam er dubbel zoveel mensen, op de avond van Goede Vrijdag was het letterlijk aanschuiven bij de biechtstoel en een heel aantal mensen vroeg om thuis het Sacrament van de Biecht te mogen ontvangen. Een bijzondere ervaring had ik op Beloken Pasen. Ik was gevraagd om biecht te komen horen in de basiliek van Koekelberg bij gelegenheid van het Feest van de Barmhartige Jezus. Alle biechtstoelen waren bezet. Ik heb daar meer dan 5 uur aan een stuk in de biechtstoel gezeten, van 13 uur tot na 18 uur. Daar mocht ik als priester concreet maken naar het Woord van de Heer op de avond van de eerste dag van de week: “Ontvangt de heilige Geest. Als gij iemand zonden vergeeft, dan zijn ze vergeven, en als gij ze niet vergeeft, zijn ze niet vergeven.” (Johannes 20, 19 en volgende)
Sommige wijten het hoger aantal kerkgangers en biechtelingen aan Paus Franciscus die het imago van de Kerk bij velen heeft opgekrikt maar die toch ook dikwijls spreekt over het Sacrament van de Biecht. Een parochiaan wees mij erop dat hij getroffen was door wat de Paus had gezegd dat “Jezus in de biechtstoel geen stomerij is, het is een ontmoeting met Jezus maar met een Jezus die op ons wacht zoals we zijn”. (zie: http://www.katholieknieuwsblad.nl/nieuws/item/3832-paus-biechtstoel-is-geen-stomerij )
In de afgelopen dagen vertelde mij iemand dat zijn Pasen een totaal andere Pasen was geweest dan alle vorige. Hij was bijzonder getroffen door barmhartigheid van Jezus voor Zijn leerlingen die Hem allemaal in de steek hadden gelaten, die Hem ontrouw waren geworden maar die toch allemaal een nieuwe kans kregen en naar wie Hij elke keer weer opnieuw letterlijk en figuurlijk Zijn hand uitsteekt. Die barmhartigheid had die man zo bijzonder getroffen en dat had voor hem Pasen een totaal ander feest laten worden. De Paasverhalen laten ons dat inderdaad duidelijk zien dat de Heer Zijn leerlingen nooit afschrijft en daarmee toont Hij dat ook aan ons. Lees maar eens het verhaal over Tomas in Johannes 20 die het eerst niet geloofde dat de Heer verrezen was en die door de Heer uitgenodigd wordt Hem te komen onderzoeken. Tomas mag zijn vinger in de wonden steken en zijn hand leggen in de zijdewonde. Lees het verhaal in Johannes 21 waar de leerlingen hun oude leventje als vissers weer hebben opgenomen en waar de Heer een houtskoolvuur aan het strand aanlegt om hen een nieuwe kans te geven in Hem te geloven als verrezene. Op het einde van Johannes 21 lezen we hoe Jezus 3 keer aan Petrus vraagt of hij van Hem houdt, een verwijzing naar de drievoudige verloochening, en Petrus krijgt dan de opdracht de kudde van de Heer te hoeden. Elke keer in al die verhalen toont de Heer zich als de barmhartige. Daarvoor is Hij aan het kruis gestorven en verrezen, de zonde en de dood hebben niet meer het laatste woord voor elk die in Hem gelooft. Wellicht is het precies dat wat zoveel mensen meer bracht naar de Paasmissen en de paasbiechtgelegenheden.
Gods Zegen, uw priester en pastoor A. Penne.
Wilt u het Woord van de Pastoor voortaan in uw mailbox ontvangen? Klik hier.