Priester Penne
U bent bezoeker 501212
Als ik aan Pasen in mijn kindertijd denk, dan is daar mee verbonden: paaseieren zoeken. Thuis, bij de grootouders en op enkele andere plaatsen mochten we chocolade eieren zoeken. Er was toen nog geen sprake van de paashaas, hazen konden in die tijd nog geen eieren leggen. De eieren werden gebracht door de paasklokken. Zoals Sinterklaas op 6 december - het feest van de heilige Nicolaas - de schoen kwam vullen met chocolade en cadeautjes, zo deden de paasklokken dat in de tuin met Pasen. Als we aan onze paasgeschenken een verhaal willen koppelen, dan moeten we als gelovigen er dat verhaal maar aan verbinden en de paashaas maar achterwege laten. Voor wie het vergeten is: dat gebruik heeft zijn kerkelijke oorsprong. ‘s Avonds op Witte Donderdag, tijdens het Gloria/de lofzang "Eer aan God", luiden de klokken en zwijgen dan tot het Gloria van de Paaswake. Van donderdagavond tot zaterdagnacht worden er geen klokken meer geluid en wordt ook het slaan van het uur stilgelegd. Dat werd aan de kinderen uitgelegd als: de klokken zijn weg, ze zijn paaseieren halen naar Rome. Ik vroeg me als kind altijd af hoe die klokken uit die toren konden vliegen, hoe die klokken die eieren konden meenemen want daar zat toch wel een heel groot gat in en hoe die klokken zoveel eieren konden meenemen maar goed: belangrijker was dat de chocolade eieren er waren ! Misschien heb ik daar mijn liefde voor de kerkklokken wel gehaald.
Het verhaal van de paasklokken en de eieren mag ons ook eens laten stilstaan bij de betekenis van onze kerkklokken. Het luiden van de klokken altijd iets te maken met de Verrezen Heer. Met het luiden van de klokken roept de Verrezen Heer de gelovigen op om samen te komen om te bidden of om Hem te ontmoeten in de Eucharistie. Ook bij de andere sacramenten wordt er geluid. Het luiden bij een doop laat de gelovigen weten dat de familie van de Verrezen Heer uitgebreid is, de bruiloftsklokken spreken over de vreugde omdat de Verrezen Heer Zijn blijvende Nabijheid heeft toegezegd aan twee mensen die van elkaar houden. De doodsklokken spreken over het sterven van een geliefde maar ook over ons geloof dat die overledene thuis mag komen bij de Verrezen Heer. Soms worden de klokken ook geluid voor minder kerkelijke zaken, zoals bij het herdenken van de gesneuvelden. Ook daar spreken we uit dat de dood van de gevallenen in de oorlogen niet het einde was en niet tevergeefs, de Verrezen Heer mag zich over hen ontfermen.
Elke uurslag mag ons in herinnering brengen dat de Verrezen Heer met ons gaat door de tijd. Klokken zijn belangrijk voor gelovigen. Gelovigen in Galmaarden missen al enkele jaren het luiden van de klokken nu hun kerk afgebrand is. Klokken spreken over het geloof van mensen in de Verrezen Heer. Misschien mogen we zo de ergernis begrijpen van sommigen om het luiden van klokken. Af en toe ondernemen mensen pogingen om het luiden of het uur-slaan van de klok het zwijgen opleggen. Mag de stem van de Verrezen Heer klinken ?
Heel binnenkort gaan we weer Pasen vieren, het grootste feest van ons geloof. Jezus Christus, voor ons aan het Kruis gestorven, is verrezen. De dood heeft nooit meer het laatste woord. De zonde heeft nooit meer het laatste woord. Er is voor allen die dat geloven: leven, Eeuwig Leven. Dat geloof wens ik allen toe, met het verhaal en de vrolijke klanken van Paasklokken.
Gods Zegen, uw priester en pastoor A. Penne.
FOTOVERSLAG ROMEBEDEVAART: https://sites.google.com/site/galmaardenrome2014/
Wilt u het Woord van de Pastoor voortaan in uw mailbox ontvangen? Klik hier.