Woord van de Pastoor

In de gevangenis voor een kerkelijk huwelijk

Een tijdje geleden kreeg ik een man en een vrouw op bezoek op de pastorie van Galmaarden. Hij is weduwnaar en zij weduwe. Na een tijd van pijn en verdriet ontmoetten ze elkaar en het klinkt wel heel goed. Ook hun kinderen hebben ondertussen goede contacten. Ze zitten wel met iets. Ze willen graag elkaar het jawoord geven in een kerkelijk huwelijk en zo God vragen met hen mee te gaan. Alleen, ze zouden wel niet burgerlijk trouwen, dat hoefde voor hen niet. Ze willen voor God en Zijn Kerk man en vrouw zijn, dat was voor hen het belangrijkste. Voor de wet trouwen zou voor de vrouw ook inhouden dat ze het pensioen van haar overleden man zou verliezen, voor de wet trouwen zou letterlijk een hoge prijs hebben. Een burgerlijk trouwboekje hoeft voor hen niet, ze verwachten toch geen kinderen meer in hun hoge jaren werd er gegrapt. Mijn spontane antwoord was: “Willen jullie dat ik een flinke boete krijg en in de gevangenis kom als ik dat doe ?” Ze stonden er wat verwonderd van.

Ja, in België is het verboden dat een priester een huwelijk kerkelijk sluit als er geen burgerlijk huwelijk is. Het is een oude wet die dateert uit de Franse wetgeving uit het begin van de 19^de eeuw. Hiermee werd uiting gegeven aan de idee om de Kerk ondergeschikt te maken aan de Staat. De onderliggende redenering is dat geen huwelijkszegen kan worden uitgesproken over iets  wat nog geen huwelijk is. Opdat deze verplichting zou worden nagekomen werd een strafbepaling toegevoegd. Alle info vind je hier: http://www.elfri.be/juridische-informatie/burgelijk-huwelijk-voor-kerkelijk-huwelijk

Bij de Politie van Galmaarden ben ik eens gaan vragen hoeveel straf er eigenlijk opstaat als een pastoor zich zou wagen een kerkelijk huwelijk te sluiten voor mensen die geen burgerlijk huwelijk sluiten. De agent verwees mij naar het Strafwetboek. In Hoofdstuk VIII, Misdrijven voor de bedienaren der erediensten in de uitoefening van hun bediening gepleegd staat in artikel 267: “Ieder bedienaar van een eredienst die een huwelijk inzegent vóór de voltrekking van het burgerlijk huwelijk, wordt gestraft met geldboete van vijftig tot vijfhonderd euro. Deze bepaling is niet van toepassing wanneer een van de personen die de huwelijksinzegening ontvangen hebben, in levensgevaar verkeerde, en elk uitstel die plechtigheid onmogelijk had kunnen maken. Pleegt de bedienaar opnieuw een misdrijf van dezelfde soort, dan kan hij bovendien worden veroordeeld tot gevangenisstraf van acht dagen tot drie maanden.” Het daarop volgende artikel 268 wil ik toch ook nog even citeren, kwestie dat we op bovenstaande wet geen aanval mogen doen: “Met gevangenisstraf van acht dagen tot drie maanden en met geldboete van zesentwintig euro tot vijfhonderd euro worden gestraft de bedienaren van een eredienst die in de uitoefening van hun bediening door woorden, in openbare vergadering gesproken, de Regering, een wet, een koninklijk besluit of enige andere handeling van het openbaar gezag rechtstreeks aanvallen.” Zie: http://www.ejustice.just.fgov.be/cgi_loi/change_lg.pl?language=nl&la=N&cn=1867060801&table_name=wet

De man en vrouw die ik op bezoek kreeg stonden er verwonderd over dat ik op hun wens niet kon ingaan. In deze tijd waar zoveel vormen van samenleven worden toegestaan, staat de Belgische Wet het niet toe dat een man en vrouw aan een pastoor een kerkelijk huwelijksinzegening vragen zonder dat ze burgerlijk getrouwd zijn. Jammer voor die mensen maar ze zullen toch eerste naar de burgemeester moeten, voor ik voor hen iets kan doen…

Gods Zegen, uw priester en pastoor A. Penne.

www.priesterpenne.be  

Wilt u het Woord van de Pastoor voortaan in uw mailbox ontvangen? Klik hier.