Priester Penne
U bent bezoeker 503659
Afgelopen week had een artikel van een verpleegkundige mijn bijzondere aandacht. De verpleegkundige werkte jarenlang in de palliatieve zorg. Vanuit haar ervaringen beschrijft ze de vijf meest voorkomende redenen waarvan iemand spijt heeft op het einde van het leven. Ik overloop even de vijf meest voorkomende redenen. Op de eerste plaats: “Ik wou dat ik de moed had gehad om een leven te leiden waarbij ik trouw was gebleven aan mezelf in plaats van te leven volgens de verwachting van anderen”. Tweede reden: Elke mannelijke patiënt die ze verpleegd had zei: “Ik wou dat ik niet zo hard gewerkt had”, ze hadden door hun harde werk de jeugd van hun kinderen en het gezelschap van hun partner gemist. Een derde reden die men aangaf: “Ik wou dat ik de moed had gehad om mijn gevoelens te uiten”; veel mensen onderdrukken blijkbaar hun gevoelens om de lieve vrede te bewaren. Als vierde reden: “Ik wou dat ik contact had gehouden met mijn vrienden”; men beseft dat men teveel bezig geweest is met het eigen leven en daardoor gouden vriendschappen heeft verwaarloosd. De vijfde reden is eerder verrassend: “Ik wou dat ik mezelf toegestaan had gelukkiger te zijn”; bang voor veranderingen is men altijd in oude patronen en gewoontes gebleven.
Artikel zie: http://www.ahealthylife.nl/verpleegkundige-onthult-top-5-redenen-voor-spijt-van-mensen-op-hun-sterfbed/
Als we die redenen van spijt op een sterfbed lezen, mogen we ons nu al eens afvragen: moest ik vandaag doodgaan, zou er ook spijt zijn en welke redenen van spijt zouden de mijne zijn ? God heeft ons het leven gegeven als een kostbaar geschenk. In ons leven heeft Hij talenten neergelegd, vele talenten. Het komt erop aan dat we er iets mee doen en daar zal Hij ons later, wanneer we in de Eeuwigheid komen, op bevragen. Kunnen we van ons leven zeggen dat we met onze talenten werken ? Dan zullen we ook eens het woord van de Heer horen wat Hij sprak tot de dienaar met zijn toevertrouwde talenten had gewerkt: “Voortreffelijk, je bent een goede en betrouwbare dienaar. Omdat je betrouwbaar bent gebleken in het beheer van een klein bedrag, zal ik je over veel meer aanstellen. Wees welkom bij het feestmaal van je Heer.” Waar de Heer helemaal niet van blijkt te houden is dat we geen risico’s in het leven durven nemen, dat we onze talenten verbergen. De knecht die ter verantwoording wordt geroepen omdat hij met zijn talent niets heeft gedaan verschuilt zich achter de uitleg: “Heer, ik wist van u dat u streng bent, dat u maait waar u niet hebt gezaaid en oogst waar u niet hebt geplant, en uit angst besloot ik uw talent te begraven; alstublieft, hier hebt u het terug.” De Heer houdt blijkbaar niet van die excuses maar Hij eist dat we uit het leven halen wat Hij van ons verwacht. Alleen zo kunnen we Zijn harde woord begrijpen wat Hij tot de knecht spreekt die niet met zijn talenten heeft gewerkt: “Je bent een slechte, laffe dienaar. Je wist dus dat ik maai waar ik niet heb gezaaid en oogst waar ik niet heb geplant? Had mijn geld dan bij de bank in bewaring gegeven, dan zou ik bij terugkomst mijn kapitaal met rente hebben terugontvangen. Pak hem dat talent maar af en geef het aan degene die er tien heeft. Want wie heeft zal nog meer krijgen, en wel in overvloed, maar wie niets heeft, hem zal zelfs wat hij heeft nog worden ontnomen. En die nutteloze dienaar, gooi die eruit, in de uiterste duisternis, waar men jammert en knarsetandt.” Dit harde woord van de Heer moet ons niet bang maken maar wel uitnodigen om met onze talenten ten volle te werken. Zorg dat je op je sterfbed geen spijt hoeft te hebben voor zovele talenten die je niet hebt benut, zorg dat de Heer over jouw leven tevreden kan zijn en in de Eeuwigheid je het loon van de trouwe dienaar kan geven.
Gods Zegen, uw priester en pastoor A. Penne.
Wilt u het Woord van de Pastoor voortaan in uw mailbox ontvangen? Klik hier.