In de eerste week van het nieuwe jaar stuurden verschillende vrienden mij dit artikel: http://www.aleteia.org/es/religion/noticias/un-sacerdote-escribe-al-papa-antes-de-morir-a-los-31-anos-aqui-os-ofrecemos-la-carta-5797017888489472 Het artikel bericht dat op nieuwjaarsdag in Napels een jonge priester is gestorven, Don Fabrizio De Michino. Ik was getroffen door het artikel. Don Fabrizio was maar 31 jaar, 5 jaar geleden werd hij tot priester gewijd. De laatste maanden van zijn leven waren een echte lijdensweg, een lijdensweg die hij beleefde met een diep geloof en met veel wilskracht. Altijd met een glimlach, altijd met een woordje van troost voor zijn familieleden en vrienden die bij hem bleven tot hij zijn laatste adem heeft uitgeblazen. Zie ook: http://blog.libero.it/chiesaincammino/12592886.html
Voor hij stierf, heeft hij aan Paus Franciscus een brief geschreven. Enkele passages wil ik uit die brief citeren. Ze mogen ons iets laten zien van waaruit die priester leefde en ons bevragen hoe wij moeilijke momenten en tegenslagen beleven.
Over zijn ziekte schrijft hij aan de Paus: “Jammer genoeg ben ik al drie jaar aan het vechten tegen een zeldzame ziekte: een tumor juist aan de binnenkant van mijn hart en sinds een maand met uitzaaiingen in de lever en de milt. Nochtans heb in deze moeilijke jaren nooit de vreugde verloren om een verkondiger van het Evangelie te zijn. Ook in de vermoeidheid, voel ik, echt waar, die kracht die niet van mezelf komt, maar van God die mij toestaat mijn functie met eenvoud uit te oefenen. Er is een Bijbels citaat dat me begeleidt en dat me vertrouwen geeft in de kracht van de Heer. Het is het citaat van Ezechiël: Ik zal jullie een nieuw hart geven en een nieuwe geest in jullie binnenste. Ik zal het hart van steen uit jullie lichaam wegnemen en jullie een hart van vlees geven. (Ez 36, 26).” We hebben snel de indruk dat God ons verlaten heeft wanneer lijden, ziekte en dood op onze levensweg komen maar ook in die momenten mogen we weten dat Hij dicht bij ons is. God laat Zijn lijdende kinderen niet in de steek. Hij gaat niet op de vlucht wanneer het moeilijk wordt, Hij is er echt.
De manier waarop deze jonge priester zijn lijden en sterven heeft doorstaan heeft veel mensen stil gemaakt. In deze tijd dat er zo weinig jonge priesters zijn, zouden we met een kwade blik naar boven kunnen kijken en God willen vragen waar Hij mee bezig is. Deze jonge priester heeft zijn lijden en sterven ook beleefd als vruchtbaar voor de Kerk, in de overtuiging dat ook deze periode iets kon betekenen voor de christenen. Alleen al dit artikel is daar een teken van. Hij schreef aan Paus Franciscus: “ik wil u alleen maar zeggen dat ik dit alles aanbied aan de Heer voor het welzijn van de Kerk en speciaal voor U, opdat de Heer U altijd moge zegenen en begeleiden in dit ambt van dienst en liefde. Ik vraag u dat u me toevoegt aan uw gebeden: wat ik elke dag aan de Heer vraag is zijn wil te doen, altijd en overal. Vaak, het is waar, vraag ik aan God niet om genezing, maar om de kracht en de vreugde om een echte getuige te blijven van zijn liefde en een priester naar Zijn hart. Zeker zijnde van uw vaderlijke gebeden, groet ik u godvruchtig.”
Het getuigenis van deze jonge priester roept ons op de Heer Jezus altijd bij ons te weten, ook in de kleine en grote beproevingen die het leven ons brengt, Geloof ik in Zijn Nabijheid ?
Gods Zegen, uw priester en pastoor A. Penne.
AL 28 MENSEN ZIJN INGESCHREVEN VOOR ONZE BEDEVAART NAAR ROME, JE KUNT NOG MEE: http://www.priesterpenne.be/nieuws/nieuwsdetails.php?n_ID=882
ZIE OOK: http://www.editiepajot.be/regios/6/articles/35497 en http://www.nieuwsblad.be/article/detail.aspx?articleid=dmf20140108_00918491
Wilt u het Woord van de Pastoor voortaan in uw mailbox ontvangen? Klik hier.