Priester Penne
U bent bezoeker 503652

Woord van de Pastoor

Paus belt met Anna

Deze week was ik getroffen door het verhaal van Anna Romano. Anna was jong toen ze trouwde, haar huwelijk hield geen stand. Na enkele korte relaties dacht ze de man van haar leven tegengekomen te zijn. In juni vertelde ze hem dat ze zwanger was van zijn kind. Toen vertelde hij haar dat hij al getrouwd was, al een kind had en hij drong aan op abortus. Ze wilde geen abortus. Bedrogen en verraden schreef ze haar verhaal naar Paus Franciscus, zonder eigenlijk antwoord te verwachten. Paus Franciscus heeft die vrouw persoonlijk opgebeld om haar te verzekeren dat er wel degelijk Iemand was die met haar inzat. De vrouw gaf aan dat ze haar baby zou willen laten dopen maar ze was bang dat ze geen priester zou vinden die dat zou willen doen omdat ze gescheiden was. De Paus verzekerde de vrouw dat hij de spirituele vader van het kind wilde zijn en dat hij er zeker van was dat ze een pastoor zou vinden om het kind te dopen. “Maar zo niet”, voegde hij er aan toe, “dan weet je mij te vinden”.


Zie: http://www.hln.be/hln/nl/15779/De-Paus/article/detail/1699972/2013/09/06/Paus-belt-zwangere-vrouw-die-wanhoop-nabij-is-omdat-vriend-abortus-wil.dhtml


 


De Paus gaf met dit telefoongesprekje een duidelijk signaal: God schrijft mensen nooit af, integendeel: Hij blijft ze zoeken. Daarvan moet de Kerk, alle christengelovigen en zeker ook de Paus getuigen. Het hele evangelie door zien we dat Jezus in zovele gebeurtenissen en verhalen dat duidelijk maakt. Denk aan zijn parabel over het verloren schaap wat door de herder wordt gezocht. Of aan de parabel over de verloren zoon, de zoon die ver weg is gelopen van zijn vader maar de vader staat heel de tijd op de uitkijk en wanneer de zoon terugkeert loopt de vader hem tegemoet. Het vijftiende hoofdstuk uit het Lucasevangelie loopt over van deze gedachten. Ik denk dan ook spontaan aan het verhaal in het achtste hoofdstuk van het Johannesevangelie over de overspelige vrouw die gestenigd gaat worden. Wanneer men Jezus vraagt wat Hij er van denkt, zegt Hij: “Wie van jullie zonder zonde is, laat die als eerste een steen op haar werpen”. Een voor een gingen ze weg na die woorden, “de oudsten het eerst”, staat er.


 


Een spontane vraag die je krijgt wanneer je die evangelieteksten leest maar ook met dat verhaal van de Paus: vindt Jezus in het evangelie, vindt de Paus het dan allemaal goed wat die vrouw van haar leven heeft gemaakt ? Natuurlijk niet. Noch Jezus in het evangelie, noch de Paus in het verhaal bij die vrouw zeggen dat het allemaal goed is. Zonde is zonde, wat verkeerd is, is verkeerd. Maar we moeten mensen er niet op vastpinnen. Wanneer iemand echt berouw heeft, dan schenkt onze God vergeving. Hoe mooi lezen we dat in het evangelie in dat verhaal over die overspelige vrouw. Wanneer allen zijn weggegaan die deze vrouw kwamen stenigen, vraagt Jezus: “Waar zijn ze gebleven ? Heeft niemand u veroordeeld ?” “Nee, Heer, niemand”, antwoordde ze. En dan zegt Jezus: “Ik veroordeel u ook niet. Ga naar huis en zondig vanaf nu niet meer”.


 


Het zijn mooie gedachten en mooie verhalen. Maar ben ik ook op dit vlak echt christen ? Welke mensen pin ik in mijn leven vast op iets wat gebeurd is in het verleden ? De Heer vraagt ook van jou dat je mensen een nieuw begin geeft !


 


Gods Zegen, uw priester en pastoor A. Penne.


www.priesterpenne.be


 


NA EEN PROCES: http://www.nieuwsblad.be/article/detail.aspx?articleid=bllsc_20130920_001


 


Wilt u het Woord van de Pastoor voortaan in uw mailbox ontvangen? Klik hier.