Priester Penne
U bent bezoeker 501174
Over enkele dagen gaan we weer Pinksteren vieren. Het is een van de grootste feesten van ons geloof. Toch kunnen maar weinig mensen er iets over vertellen. Bij Kerstmis en Pasen kunnen de meesten nog wel een Bijbelverhaal vertellen maar bij Pinksteren is het voor veel mensen moeilijk. Je moet maar eens in je eigen familie de vraag stellen of men het weet. Pinksteren is voor velen een vrije dag en daar houdt het bij op. Begrijpelijk ook dat als een discussie komt om een vrije dag in te leveren, tweede Pinksterdag dan altijd in het vizier komt, juist omdat het zo weinig betekenis heeft voor mensen. En toch, Pinksteren is het begin van de Kerk, eigenlijk kunnen we zeggen: de stichting van onze club. In Handelingen kunnen we het zo mooi lezen hoe de leerlingen zich na de Hemelvaart van Jezus opgesloten hadden, bang als ze waren dat men hen ook ter dood zou brengen. Ze voelden zich alleen. Jezus had een Helper beloofd maar wie of wat dat moest zijn, wisten ze niet. En dan, op die Pinksterdag, het geluid van een hevige windvlaag en vlammen die verschijnen boven hun hoofd (en hun haar brandt niet af !) en vooral: hun schrik is weg. Hun schrik is weg, de Heilige Geest is gekomen, ze beginnen in vreemde talen te spreken, ze gaan er op uit en verkondigen overal dat Jezus de Christus is. Pinksteren is de stichtingsdatum van onze Kerk. Vanaf toen zijn ze er op uitgegaan. U en ik hebben die Pinkstergeest eens ontvangen in het Doopsel en het Vormsel. Pinksteren vraagt ons naar onze vurigheid. Wat betekent het voor mij dat ik een gedoopte en gevormde ben ? Ga ik er ook op uit en verkondig ik ook aan de mensen om mij heen dat het geloof in Jezus, voor mij persoonlijk gestorven aan het Kruis en verrezen, mij diep geluk geeft ? Pinksteren bevraagt elke kerkgemeenschap of het vuur van het begin daar ook nog is ? Pinksteren vraagt elke gelovige hoe vurig ik ben in mijn getuigen van de Verrezen Heer ?
Op tweede Pinksterdag om 10.30 uur gaan we aan de kerk van Galmaarden een gedenkplaat onthullen voor 3 missionarissen uit Galmaarden. http://www.priesterpenne.be/nieuws/nieuwsdetails.php?n_ID=787 Alle drie zijn ze naar het toenmalige Belgisch Congo getrokken om daar het christelijk geloof te brengen. Op plaatsen waar mensen bang waren van alle mogelijk boze geesten, waar zonde en dood een mensenleven aan de ketting legden en bepaalden, daar hebben zij de Blijde Boodschap van het Evangelie laten klinken. Toen vorige eeuw hier genoeg pastorale krachten ter beschikking waren voor de verkondiging zijn zij aan de andere kant van de wereld Jezus Christus gaan verkondigen. In een tijd dat de meeste mensen niet verder kwamen dan een buurdorp, gingen zij duizenden kilometers van huis om zich in te zetten voor medemensen vanuit hun christen-zijn. We gaan eer aan hen brengen. Die gedenkplaat mag ook een vraag zijn aan de christenen van Galmaarden en elk die het ziet: hoe draag ik mijn geloof uit, hoe breng ik Jezus Christus bij mijn medemensen ? Het verhaal van Pinksteren eindigde niet 2000 jaar geleden. Het was een begin en het moet concreet gemaakt worden in alle tijden. De Pinksterdagen mogen ons daarop eens bevragen hoe ik het in praktijk breng. Laat dat Pinksteren voor u zijn.
Gods Zegen, uw priester en pastoor A. Penne.
Wilt u het Woord van de Pastoor voortaan in uw mailbox ontvangen? Klik hier.