Kerstgedachte
In de kerstdagen van vorig jaar ging ik naar de Walt Disneyfilm \"De Kronieken van Narnia\". Vier kinderen uit een gezin worden in de tweede wereldoorlog uit de stad in veiligheid gebracht op het platteland, in het grote landhuis van een professor. Op een dag spelen ze verstoppertje. Een van hen verbergt zich in een magische kleerkast want achter de bontjassen ontdekt ze het betoverde land van Narnia: een prachtige, vredige wereld die bewoond wordt door pratende dieren, dwergen, faunen, centauren en reuzen. Narnia is echter betoverd door de slechte witte heks, Jadis, waardoor het er eeuwig winter is. Onder begeleiding van de magische heerser, de leeuw Aslan, gaan de kinderen de strijd aan om de vloek te verbreken.
Ik moest aan die film denken bij het schrijven van deze kerstgedachten. Wanneer jongste kind de eerste keer in Narnia komt en het mooie sneeuwlandschap ziet, zegt ze: \"Hier moet het wel altijd Kerstmis zijn\". Maar een bewoner zegt: \"Het is hier altijd winter maar het is hier nooit Kerstmis, het is hier in geen honderd jaar Kerstmis geweest\". Onbegrijpelijk voor het kind. Denken velen zo ook niet over Kerstmis ? We vieren geen Kerstmis omdat het kouder wordt, vroeg donker is of omdat er meer kans is op sneeuw. Het is Kerstmis omdat wij de geboorte vieren van Jezus Christus, de Zoon van God. Zo\'n Kerst is meer dan sneeuw, gezelligheid en kerstboom. Het is zich openstellen voor God, het is Hem verwelkomen in je leven. Kerstmis is je openstellen voor het licht van God. We vieren Kerstmis in een kil en donker seizoen. Wanneer het in ons leven kil en donker is, geloven wij dat er Iemand is die ons altijd warmte en licht wil aanrijken.
Deze film is, inhoudelijk, een klassieker: de strijd tussen goed en kwaad. Zo is ook Kerstmis. Het Kind in de Kribbe met de armpjes open vraagt u en mij of Hij in ons leven mag komen en of we in ons leven de keuzes willen maken die Hij ook maakt. Het aanvaarden van het Kind in de Kribbe is een zaak op leven en dood. Dat Kind belooft ons dat wie Hem toelaat zal leven en blijven leven, ook na de dood. De lichtjes in onze straten symboliseren \"de overwinning van het goede op het kwade, van de liefde op de haat en van het leven op de dood\".
In hun strijd tegen de slechte witte heks krijgen de kinderen dingen die hen sterk maken: een hoorn waarop ze kunnen blazen en er zal dan altijd hulp komen, een flesje die gevaarlijke wonden laat genezen, een zwaard en een mes om staande te blijven in de moeilijkste strijd. In ons geloof hebben we ook die sterke dingen. Sinds de geboorte van het Kind Jezus is God in onze wereld, God is tussen de mensen komen wonen. Geen enkele godsdienst heeft dat. In de grote Oosterse godsdiensten of in de traditionele religies van Afrika en Amerika beschouwt men God meestal als ver van ons verwijderd; onbereikbaar tenzij door middel van geesten en krachten of via lichaamsbeheersing en riten. In ons christelijk geloof is God tastbaar aanwezig in de mens Jezus. Zoals die kinderen dingen kregen om sterk mee te staan, zo hebben zij die Jezus in hun leven toelaten zelfs sterkere dingen. Onze hoorn die altijd hulp brengt is ons bidden, we worden altijd gehoord. Ons flesje die gevaarlijke wonden laat genezen is het Kruis van Jezus waardoor er altijd vergeving van zonden is, wat de wonden ook zijn; dat er altijd leven is voor hen die in Hem geloven zelfs na misstappen en zelfs wanneer ons lichaam sterft. Ons zwaard en mes om staande te blijven, is Zijn Belofte sinds het Doopsel dat Hij altijd bij ons zal zijn, dat Zijn Liefde ons sterk maakt en dat Hij ons via Zijn Kerk ook in de Sacramenten nabij is en krachtig maakt. Zoals men in Narnia alles verwacht van de heerser Aslan, zo spreken wij met Kerstmis ons geloof uit in die Sterke van ons leven die we zien in de Kribbe. We geloven niet in \"iets\", niet in een \"kracht\" of een \"onbekend wezen\" maar in Hem, in God, Hij die de hele wereld draagt en schraagt, die op een heel concreet tijdstip in de geschiedenis, op een precieze plaats, in Bethlehem, geboren werd als een mensenkind. Hij wil ons, alle momenten van ons leven troost en nabijheid geven. Geloven wij zo in Hem ?
De film kende een happy end. De boze witte heks werd verslagen en de vier kinderen kwamen elk op een troon terecht. Ze kregen elk een titel. Een werd \"de dappere\", de tweede \"de rechtvaardige\", de derde \"de goede\" en de vierde \"de grote\". Er werd bijgezegd dat het blijvende titels waren want wie eens koning was van Narnia was het voor altijd. Zo is het ook voor ons. Wie het Kind in de Kribbe van zijn hart toelaat, zal de goede strijd in zijn leven strijden en gekroond worden met die genoemde deugden. Het zal ons mensen laten zijn die leven voor altijd in een land waar het altijd Kerstmis is. Willen wij dat ? Voor u allen mag het zo zijn: een Zalig Kerstfeest.
Wilt u het Woord van de Pastoor voortaan in uw mailbox ontvangen? Klik hier.