Priester Penne
U bent bezoeker 501190
Enkele jaren geleden was ik half januari in Rome. Terwijl op dat moment in Vlaanderen en Nederland de kerstbomen en kerststallen al lang opgeruimd waren, stond half januari op het Sint-Pietersplein nog steeds de kerstboom en de kerststal. Nee, het personeel van de Paus was toen niet in staking maar op het Sint-Pietersplein in Rome blijft de kerststal staan tot 2 februari, het feest van de Opdracht van de Heer, het vroegere Maria Lichtmis. Als je daar met sommigen over spreekt, dan is een spontane reactie: “Dan moet de kerstversiering toch wel heel erg lang staan”. Op zich valt dat wel mee als men zich een beetje houdt aan de normale liturgische tijden. Ik zag hier in Galmaarden al eind november kerstbomen en kerststallen – met Kindje in de kribbe en alle beelden zelf - staan… Ja, als die dan moeten blijven staan tot begin februari spreken we over een periode van bijna drie maanden kerstversiering. Dan kan ik me inderdaad voorstellen dat sommige mensen het met de kerstversiering gehad hebben en dat er aan hun boom geen naald meer aan zit. Eigenlijk is de adventstijd voor de meeste mensen kersttijd geworden en is die kersttijd voor de meesten met Kerstmis of ten laatste met Nieuwjaar afgelopen terwijl het in de Kerk pas echt Kersttijd is vanaf de nachtmis. Officieel eindigt de kersttijd nu met het feest van de Doop van de Heer, dit jaar op 13 januari. In sommige parochiekerken wacht men zelfs tot die datum niet eens om de kerststal op te ruimen en doet men dat al op of rond 6 januari, direct na Driekoningen. Als men de kerststal pas zou plaatsen bij het begin van de Kerstnoveen, 17 december, dan gaat het over een periode van precies anderhalve maand en dat lijkt me toch uit te houden en zeker als men er de bijbehorende gedachten bij overweegt…
Gedurende de periode dat de kerststal op het Sint-Pietersplein in Rome staat, vindt er daar enkele keren een verandering van decor plaats. Het Kindje wordt pas in de kribbe gelegd in de kerstnacht. Na het feest van Openbaring des Heren – Driekoningen – wordt het Kindje uit de kribbe genomen en vervangen door een groter kindje wat op de schoot van het Mariabeeld wordt gezet. Een mooie symboliek: ook het Kindje Jezus bleef geen baby’tje maar ook Hij, de God-mens, groeide op. Elk die dat ziet, krijgt daar ook de vraag bij: en groeit Jezus ook in mijn leven ? De meeste mensen kijken graag naar een mooie kerststal en raken vertederd door dat kerstverhaal van een moeder die ver van huis haar kind ter wereld moest brengen op een vreemde plek omdat er voor hen zelfs geen plaats was in de herberg. De meeste beelden van het Kind in de kribbe zijn afbeeldingen van het Kind wat zijn armpjes wijd open strekt alsof het Kind ons vraagt: neem Mij uit de Kribbe en laat Mij toe in je leven. De kerststal is daarom niet alleen iets moois om naar te kijken maar ook en vooral een opdracht: God is mens geworden, voor jou persoonlijk. Laat Hem groeien in jouw leven. Naast het feit dat we in onze Kerk veel doen met 40 dagen (denk aan de 40 dagen voor Pasen, de 40 dagen tussen Pasen en Hemelvaart, dus ook 40 dagen tussen Kerstmis en 2 februari), bevat het laten staat van de Kerststal tot 2 februari een diepe wens. In die zin zou het meer dan een mooi iets zijn om de kerststal in onze kerken – net als de kerststal op het Sint-Pietersplein in Rome - de hele maand januari te laten staan als een vurige nieuwjaarswens van de parochiegemeenschap voor allen die onze parochiekerken in de Nieuwjaarsmaand bezoeken: laat in dit nieuwe jaar “Onzes Heren” de Heer Jezus steeds meer groeien in uw leven, kies in alles wat je zult doen en laten in dit nieuwe jaar voor Hem en het zal echt een gelukkig jaar voor u worden.
Gods Zegen, uw priester en pastoor A. Penne.
Wilt u het Woord van de Pastoor voortaan in uw mailbox ontvangen? Klik hier.