Net op Allerzielen brachten alle Vlaamse kranten verslag over de herdenkingsplechtigheid van voormalig Apple-topman Steve Jobs. Men citeerde uit de lange afscheidsrede die zus Mona Simpson hield waarin ze een beeld schetste van haar overleden broer.
http://www.standaard.be/artikel/detail.aspx?artikelid=DMF20111031_145&word=wow
Eén passage uit die rede trok mijn bijzondere aandacht, het stuk waarin ze het sterven van haar broer beschrijft. “Omringd door vrouw, kinderen en zussen, bleef hij nog uren zijn best doen om te ademen. ’Voor hij losliet, keek hij naar zijn zus Patty, dan lange tijd naar zijn kinderen, dan naar zijn levenspartner, Laurene, en dan over hun schouders. Steve’s laatste woorden waren: ‘Oh wow. Oh wow. Oh wow.’”
In de loop van de afgelopen 15 jaar dat ik als diaken en priester in de parochies werk, stond ik dikwijls bij het sterfbed van parochianen. Een groot aantal heb ik zien sterven, ook bij enkele familieleden was ik. De meeste mensen die sterven zijn buiten kennis, ze liggen in coma of er is nog weinig contact. Sommige mensen sterven heel bewust en al enkele keren maakte ik iets mee zoals bij dat sterven van Steve Jobs dat het lijkt alsof men iets of iemand ziet. We kennen allemaal verhalen van mensen met een bijna-dood-ervaring over het gaan naar een tunnel met licht. Ik maakte het eens mee dat een man stervende was. Plots was er een glimlach op zijn gezicht. Hij zei: “Kijk, de pater komt mij halen”, hij glimlachte en stierf. In Bergeijk eenzelfde verhaal waarbij de stervende moeder tot haar kinderen plots zegt: “Ik ga naar ons pap. Oh, ik zie hem al, houdoe” en ze stierf. Bij deze en andere families was er het gevoel: dit kan onze dierbare niet gefantaseerd hebben, hij of zij moet echt iemand gezien hebben en het gaf een gevoel van diep geloof in de Eeuwigheid, in het Leven over de grens van dit leven.
Er is altijd het oude geloof geweest dat de Heer, engelen, heiligen of overleden dierbaren ons hier kwamen ophalen. Je hoort dat mensen die heel ziek zijn wel eens zeggen: “Dat ze mij maar komen halen”. Een honderdjarige hoorde ik eens zeggen: “Ik denk dat ze mij vergeten zijn”. Het bewuste sterven van sommigen lijkt dat geloof te bevestigen.
In deze tijd waarin men heel nuchter met een aantal zaken wil omgaan en veel dingen naar het rijk der fabeltjes wil verwijzen, worden we naar de werkelijkheid teruggebracht door de realiteit van het sterven van dierbaren. Het getuigenis van Steve Jobs die toch niet bekend staat als een fanatieke gelovige mag veel mensen eens laten nadenken.
Die laatste woorden “Oh wow. Oh wow. Oh wow.” Misschien heeft de grote Steve Jobs wel gezien en gehoord wat we in het laatste Bijbelboek, de Openbaring van de heilige apostel Johannes mogen lezen: “Ik zag een nieuwe hemel en een nieuwe aarde; de eerste hemel en de eerste aarde waren verdwenen en de zee bestond niet meer. En ik zag de heilige stad, het nieuwe Jeruzalem, van God uit de hemel neerdalen, gereed als een bruid die zich voor haar man heeft getooid. Toen hoorde ik een machtige stem die riep van de troon: ‘Zie hier Gods woning onder de mensen ! Hij zal bij hen wonen. Zij zullen zijn volk zijn, en Hij, God-met-hen, zal hun God zijn. En Hij zal alle tranen van hun ogen afwissen, en de dood zal niet meer zijn; geen rouw, geen geween, geen smart zal er zijn, want al het oude is voorbij’. (Apok. 21,1-5a)
Wie zou, als hij of zij dat ziet geen: “Oh wow. Oh wow. Oh wow.”zeggen ?
Gods Zegen, uw priester en pastoor A. Penne.
VRIJDAG 11 NOVEMBER CONFERENTIE IN STRIJPEN
http://www.priesterpenne.be/nieuws/nieuwsdetails.php?n_ID=612
VIERING SINT-LEONARDUS
http://www.hetnieuwsblad.be/article/detail.aspx?articleid=BLLSC_20111105_001
Wilt u het Woord van de Pastoor voortaan in uw mailbox ontvangen? Klik hier.