Het zit vanbinnen
Toen ik vorige week bij mijn oma was, stond daar de televisie aan in afwachting van de dagelijkse regionale nieuwsuitzending. Voor het nieuws draaiden ze de videoclip met het liedje “Het zit van binnen” van Clouseau. Ik kende het liedje al een tijd maar in deze dagen van carnaval klonk de inhoud van het liedje sterker dan anders. In deze dagen van carnaval zetten we maskers op (of af !), worden kleren aangetrokken die men normaal niet aan heeft…Dat uiterlijke valt dan op en krijgt soms ook een oordeel van een deskundige jury. Met die verkleedpartijen voor ogen, wilde ik toch eens stilstaan bij binnenkant en buitenkant met op de achtergrond het Clouseauliedje want daar zal het ook over gaan in onze voorbereiding op Pasen.
Voor degenen die het liedje niet kennen, geef ik er wat tekst bij. Het liedje begint met te vertellen dat er in onze maatschappij nogal wat aandacht wordt besteed aan uiterlijke dingen en uiterlijke schijn: “’Spiegeltje spiegeltje aan de wand, Wie is de mooiste van het land ?’ Da’s niet wat mij interesseert, schoon wordt overgewaardeerd. Enkel uiterlijk vertoon: ‘Jij bent lelijk hij is schoon’, ‘Das een snelle, zij is rap’, ‘Iets te dik schijnt niet zo knap’”. Ook het tweede gedeelte van het liedje noemt een reeks uiterlijkheden op die voor sommige mensen toch heel belangrijk blijken te zijn: “‘Spiegeltje spiegeltje aan de wand, wat is er hier toch aan de hand ?’ Wie is waar getatoeëerd, met extensions geblondeerd ? Tonnen make-up face gelift, bijna naakt gewoon geschift. Valse lippen vreemde lach, alles kan en alles mag.” En nadat men die uiterlijke dingen allemaal heeft opgesomd wordt verwezen naar wat echt belangrijk is. “Wordt het niet es tijd voor je ware aard. Innerlijke schoonheid is het meeste waard. Kijk naar wat je hebt vergaard binnenin. Het zit vanbinnen. Het zit vanbinnen. Het zit vanbinnen. Diep vanbinnen.”
Wellicht is dat nog een van de moeilijkste dingen in het leven: je anders moeten voordoen dan je echt bent om te kunnen meedraaien in de kringen waarin je leeft. Voor onze medemensen spelen we misschien dikwijls toneel, houden we hoge schijnen op dat we gelukkig zijn, dat we de perfecte familie zijn, de perfecte mens. Voor God hoeven we dat nooit te doen. Bij Hem mogen we zijn zoals we werkelijk zijn, Hij kent ons ook zoals we zijn. Als we tot Hem bidden, hoeven we Hem nooit iets wijs te maken. Al in het Oude Testament hebben mensen dat ervaren. In psalm 139 wordt gebeden: “Heer, u kent mij, u doorgrondt mij, u weet het als ik zit of sta,u doorziet van verre mijn gedachten, ga ik op weg of rust ik uit, u merkt het op,met al mijn wegen bent u vertrouwd.”
De carnavalsdagen en de daarop volgende Veertigdagentijd mogen ons in herinnering brengen dat God houdt van mensen zonder maskers, dat God kijkt naar de echte schoonheid en die zit vanbinnen. Deze tijd is ook een tijd om aan ons vanbinnen te werken, ons steeds meer te keren naar Hem, aandacht voor ons innerlijk ! Het is onze opdracht zo ook van elkaar te houden: niet om wat ons uiterlijk is, niet om wat we hebben aan rijkdom maar om wat we echt zijn. Zo eindigt ook dat liedje: “Als je van jezelf houdt, dan kan jij, ja geloof mij. Je zal schitteren als een juweel. Je hoeft geen glitter meer, integendeel. Ook zonder ringen aan je hand, ben jij een pure diamant.” Ik heb ooit eens ergens de mooie zin gelezen: “Mensen houden van je omdat je mooi bent. God vindt je mooi omdat Hij van je houdt.”
Gods Zegen, uw priester en pastoor A. Penne.
Wilt u het Woord van de Pastoor voortaan in uw mailbox ontvangen? Klik hier.