Priester Penne
U bent bezoeker 502196
Op een vrijdagmiddag in augustus heb ik onlangs voor een kleine groep mensen een Eerste Communiemis gedaan. Wellicht fronsen sommige mensen nu de wenkbrauwen: augustus en een Eerste Communiemis met weinig mensen…
De reden was dan ook apart. Het betrof een kind van 9 jaar wat zich al twee jaar had voorbereid op het ontvangen van de Eerste Communie. Vader is bij de Blauwhelmen van de Verenigde Naties, het gezin verbleef in Syrië. Toen onlangs de onveilige toestand in Syrië uitbrak, werden de gezinnen van de blauwhelmen in veiligheid gebracht en kwam dit gezin dus weer naar onze streek. Toevallig in de week voor de zondag dat de zoon de Eerste Communie zou ontvangen moest het gezin geëvacueerd worden en het feit dat het kind net enkele dagen later de Eerste Communie zou doen, was geen reden om de evacuatie uit te stellen. Vader bleef in Syrië en kwam in augustus twee weken op vakantie bij zijn in veiligheid gebrachte gezin. Het verlangen van het kind was groot om nu toch Jezus in de Heilige Communie te ontvangen.
Men wilde er toch een familiegebeuren van maken en dat kon dus alleen als vader in het land was. Toevallig was het ook nog in het weekend van mijn presentatievieringen, dus een Mis op vrijdagmiddag. Vrienden van de familie luisterden de Mis op met gitaar en fluit.
Ik was getroffen hoe die jongen verlangde om Jezus te mogen ontvangen. In Syrië worden kinderen blijkbaar 2 jaar voorbereid op die eerste ontmoeting met de Heer. Zo een lange voorbereiding zorgt ook echt voor een gevoel van verlangend uitkijken naar die eerste komst van Jezus onder de gedaante van het Brood. Als ik met hem sprak, wist hij met mooi te vertellen dat brood en wijn op het altaar worden geplaatst, dat de priester er de woorden van het Laatste Avondmaal over uitspreekt, dat het eigenlijk Jezus is die door de mond van de priester spreekt, dat daarna brood en wijn het Lichaam en Bloed van de Heer zijn geworden, Jezus komt tot ons. Het diepe geloof van zo een kind stelt ook elke aanwezige de vraag of ik me voldoende bewust ben wat er gebeurt in de Eucharistie, of het voor mij ook nog elke keer een ontmoeting is met de Heer en kijk ik ook verlangend uit naar die ontmoeting ?
Het hele verhaal van dit gezin spreekt er ons ook over dat op vele plaatsen in de wereld christenen niet openlijk hun geloof kunnen belijden. Op vele plaatsen in de wereld betekent een band met Jezus Christus ook gevaar voor je leven. Met de moeder van het kind had ik een heel gesprek over hoe die moeilijkheden ook haar geloof sterker en zuiverder maakte. Wat die Jezus Christus ons geeft, kan niemand anders ons geven: vriendschap met God, vergeving van zonden, Eeuwig Leven. In landen waar vervolging is moeten mensen soms om die band met de Heer heel wat doorstaan maar ze leven dikwijls vanuit het Woord van de Zaligsprekingen: Gelukkig zijn jullie, als ze jullie uitschelden en vervolgen en je van allerlei kwaad betichten vanwege Mij. Wees blij en juich, want in de hemel wacht jullie een rijke beloning.” (Mat. 5,11-12)
Gods Zegen, uw priester en pastoor A. Penne.
PRACHTIGE PRESENTATIEVIERINGEN IN DE MEDIA
De viering in Bever:
Het Nieuwsblad: http://www.hetnieuwsblad.be/article/detail.aspx?articleid=FF3DQPEA&postcode=1570
Editiepajot: http://www.editiepajot.be/regios/4/articles/20146
Het Nieuwsblad: http://www.nieuwsblad.be/article/detail.aspx?articleid=BLLSC_20110807_001
De viering in Tollembeek/Galmaarden:
Het Nieuwsblad: http://www.nieuwsblad.be/article/detail.aspx?articleid=BLLSC_20110807_002
Editiepajot: http://editiepajot.be/regios/6/articles/20158
Wilt u het Woord van de Pastoor voortaan in uw mailbox ontvangen? Klik hier.