The Passion
Met enkele parochianen heb ik deze week gekeken naar de film “The Passion of the Christ”. http://www.youtube.com/watch?v=46JlGITwe80&feature=fvwrel Ik heb die film al enkele keren gezien en elke keer ben ik er door getroffen. Die film over het lijden en sterven van onze Heer blijft elke keer weer raken. Op een duidelijke manier, aan de hand van de evangelieteksten en ook van de privé-openbaringen van de zalige Anna Catharina Emmerich (zie: http://nl.wikipedia.org/wiki/Anna_Catharina_Emmerich ) wordt in die film een beeld gegeven van hoe de laatste twaalf uren van Jezus zouden verlopen zijn. Er zijn mensen die zeggen dat het evangelie niet zo tot in detail ging maar aan de hand van de evangelieteksten en aan de hand van hoe de geschiedschrijving de praktijken van de Romeinen weergeeft, kunnen we niet anders dan zeggen dat de dood van de Heer zo gewelddadig moet geweest zijn. Die harde beelden blijven je elke keer confronteren met de gedachte: wat heeft de Heer een onmenselijk lijden gehad en Hij heeft dat lijden en sterven ondergaan voor ons geluk. Die harde beelden zijn ook een vraag naar elk van ons: hoe beantwoord ik in mijn leven aan zo een daad van liefde voor mij ?
Twee keer per jaar wordt in de Kerk het lange lijdensverhaal voorgelezen: met Palmzondag en met Goede vrijdag. Als klein kind maakte dat verhaal altijd een diepe indruk op mij om twee redenen: het duurde heel lang en onze oude pastoor weende elke keer bij het voorlezen van het lijden en sterven van de Heer. In de loop der jaren ben ik die tranen van mijn oude pastoor gaan begrijpen. Ik las geschiedeniswerken die beschreven hoe vreselijk die geselingen waren van de Romeinen, hoe erg zo’n kruisdood wel was. Die tranen van onze pastoor waren een oprecht teken van zijn besef dat Jezus dat allemaal heeft doorstaan om ons persoonlijk te verlossen. Wat was de prijs hoog voor ons eeuwig geluk !
Die film “The Passion of the Christ” is ook een aansporing om de Eucharistie nog intenser op te dragen en te beleven. Op het moment dat het Kruis van Jezus in het gat van de rots wordt getrokken, wordt een flash-back gemaakt waar men Jezus laat zien tussen Zijn leerlingen bij het Laatste Avondmaal, waar Hij zegt: “Dit is Mijn Lichaam dat voor u gegeven wordt”. Op het moment dat er een zeer bloederige scene is, komt er weer een flash-back naar het Laatste Avondmaal: “Dit is Mijn Bloed dat voor u vergoten wordt”. Het brengt ons weer in het besef: de Heilige Mis is de tegenwoordigstelling op onbloedige wijze van het Kruisoffer van Christus. Hier kun je die scenes zien: http://www.youtube.com/watch?v=kmevczScPCQ&feature=fvwrel
Binnenkort is er weer de Goede Week, binnenkort vieren we Pasen. Het gaat niet over paaseieren zoeken en kuikentjes maar over de kern van ons christelijke geloof: Jezus Christus heeft voor mij persoonlijk geleden, is voor mij persoonlijk gestorven en verrezen. Wie in de gelegenheid is, zou ik in deze dagen ook eens willen aanraden: lees eens de evangelieverhalen hierover en als je niet te gevoelig bent: kijk eens naar The Passion of een andere film en het zal je nog meer de plechtigheden van de komende dagen intenser laten beleven.
Gods Zegen, uw priester en pastoor A. Penne.
Wilt u het Woord van de Pastoor voortaan in uw mailbox ontvangen? Klik hier.