Café zonder bier
Vorige week overleed toch nog onverwacht, daags na zijn vijfentachtigste verjaardag, Bobbejaan Schoepen. Sommigen zullen hem herinneren als zanger, anderen denken aan hem als de stichter van Bobbejaanland. Hij heeft liedjes gezongen die de meeste mensen in Vlaanderen en Nederland toch wel ooit eens hebben gehoord. Ik denk aan “Ik heb eerbied voor jouw grijze haren”, “de lichtjes van de Schelde” en “Café zonder bier”.
Bij dat laatste liedje “Café zonder bier” wilde ik toch even stilstaan. http://www.bobbejaan.be/item.php?mode=music&id=2 Bobbejaan Schoepen bezingt daar een aantal dingen die niet kunnen en hij trekt elke keer de vergelijking door dat het is als een café zonder bier. Hij spreekt over een strand zonder water, een land zonder grond, een staart zonder hond. Bepaalde dingen horen zo onlosmakelijk samen dat wanneer het ene ontbreekt, het andere eigenlijk niet meer kan bestaan. Een café zonder bier, we voelen allemaal aan wat de vergelijking wil zeggen.
Ik moest aan dat liedje denken toen ik deze week het mooie bericht las dat er op de zaterdag na Pinksteren in Nederland twaalf nieuwe priesters worden gewijd. Ik heb die vergelijking wel al eens meer gebruikt en ik blijf ze ook gebruiken: een parochie zonder priester is als een café zonder bier. Gelovigen kunnen op vele manieren samen komen, ze kunnen samen bidden, ze kunnen samen de Bijbel lezen, ze kunnen samen studeren. Het is goed als ze dat doen en ze moeten dat ook doen om hun gelovig leven in stand te houden en te sterken en ze mogen de belofte van de Heer voor ogen houden dat waar twee of meer in Zijn Naam bijeen zijn, Hij in hun midden is. Maar het kan meer ! Zonder priesters ontbreekt iets heel wezenlijks. Zonder priester is er geen Eucharistie en worden de woorden van de Heer: “Dit is Mijn Lichaam, Dit is Mijn Bloed, Blijft dit doen om Mij te gedenken”, geen werkelijkheid. Zonder priester is er geen zondevergeving, zonder priester gebeurt het Woord van de Heer niet “Wiens zonden gij vergeeft, hun zijn ze vergeven”. Zonder priester is er geen Sacrament van de Ziekenzalving en komt de Hemelse Bijstand en zondevergeving aan de zieke en stervende niet tot stand. Langs de priester komt de Heer werkelijk tegenwoordig onder de gedaante van brood en wijn. Langs de priester spreekt de Heer over het brood “Dit is Mijn Lichaam” en het brood wordt werkelijk Zijn Lichaam en zo ook wordt de wijn Zijn Bloed. Langs de mond van de priester zegt de Heer “Ik ontsla u van uw zonden” en het is zo. Als men dat beseft, kan men dan niet zeggen dat een parochie zonder priester nog erger is als een café zonder bier?
Twaalf mannen, tussen midden twintig en tachtig jaar, worden op de zaterdag na Pinksteren tot priester gewijd. Het zijn wellicht niet de beste mannen van Nederland en Vlaanderen, wellicht niet de meest charismatische. Maar de Heer heeft ze uitgekozen, Hij heeft ze geroepen, ze zijn er op ingegaan, de bisschop bevestigt hun roeping door de wijding. Met hun talenten en tekorten zullen ze zorgen dat de Heer werkelijk aanwezig komt in de gemeenschappen waarin ze zullen werken. Die gemeenschappen zullen niet zijn als een café zonder bier…
Gods Zegen, uw priester en pastoor A. Penne.
WELKOM
Op zondag 30 mei 2010 is er in Luyksgestel de jaarlijkse Sacramentsprocessie (een week vroeger vanwege Gildeactiviteiten). Om 10 uur is de Mis in de Sint-Martinuskerk en daarna trekt de processie door het dorp. Iedereen is van harte welkom.
Wilt u het Woord van de Pastoor voortaan in uw mailbox ontvangen? Klik hier.