Eerste Communie
Deze week kreeg ik aan de pastoriedeur twee Kosovaren. Ze vertelden mij over hun vluchten uit hun land, hier verblijven en nu het bevel om het land te verlaten. Ze verbleven nu zowat overal, wilden nu terugkeren en vroegen me om geld om onderweg eten te kopen. Geld geven doe ik nooit maar wel eten en drinken meegeven. Ik nam hen mee naar mijn keuken. Uit de koel- en voorraadkast namen ze brood, melk, kaas, blikjes soep, groenten en bij de chocoladepasta en koekjes zei de moeder: \"daar zullen de kinderen blij mee zijn\".
Hieraan dacht ik bij dit schrijven rond de Eerste Communie. Die Kosovaarse bedelaars wilden een toekomst en eten en het beste voor hun kinderen. Dat is ook de reden waarom we als parochiegemeenschap zoveel aandacht besteden aan de Eerste Communievoorbereiding. Ook daarin gaat het over \"toekomst geven\" en \"voedsel\". Ouders zeggen mij: wij zijn ook gedoopt en hebben de Communie ook gedaan, we hebben dat als waardevol ervaren en willen dat ook aan onze kinderen doorgeven. Wat is dan dat waardevolle ?
De kinderen nemen bij de Eerste Communie voor het eerst volledig deel aan de Eucharistie. In de Eucharistie staan \"toekomst\" en \"voedsel\" centraal. Het eerste gedeelte van de Mis is een schuldbelijdenis, bidden en lezen uit de Bijbel. Daarin ligt vervat: onze God pint je nooit vast op het verleden, er is altijd vergeving mogelijk bij Hem; onze Bijbelse God trekt met ons mee en wil ons echt laten leven; je staat er nooit alleen voor, met onze God kunnen we spreken en Hij spreekt tot ons, Hij is op elk moment bereikbaar.
Het tweede gedeelte van de Eucharistie gaat over voedsel. We zien brood en wijn en we geloven dat door het gebed van de priester de Heer werkelijk aanwezig komt onder de gedaante van Brood en Wijn. Niemand kan leven zonder eten en drinken. Een mens is meer dan een lichaam. Gelovigen zeggen: Jezus Christus en Zijn Woord, daar kunnen we echt van leven, ook in de donkerste momenten van ons leven. Dit voedsel, dat is heel belangrijk in een mensenleven, en dat willen we doorgeven aan onze kinderen.
Toekomst en voedsel, elke mens heeft dat nodig om echt te leven. De Communievieringen geven daar uiting van en mogen ook aan ons - die al lang de Communie hebben gedaan - de vraag stellen of wij zo ook nog de Eucharistie beleven. Is de zondagsmis voor ons ook een uur waarin ik word bevestigd dat ik altijd toekomst heb, zelfs over de grens van dit leven ? Ervaar ik het als een moment waarin ik gevoed wordt om sterk te staan in het leven van alledag ?
Het enthousiasme, de eenvoud en de vreugde waarmee onze kinderen zich voorbereiden en de Eerste Communie ontvangen mag ons uitnodigen de Eucharistie weer de goede plaats te geven. Bidden wij voor hen maar ook voor hen die hen voorbereiden: dat ze hen de juiste betekenis van de Communie kunnen bijbrengen en zo de werkelijke tegenwoordigheid van de Heer in de kinderharten laten doordringen.
Gods Zegen, uw priester en pastoor A. Penne.
Wilt u het Woord van de Pastoor voortaan in uw mailbox ontvangen? Klik hier.