Wil je ook weggaan ?
Bij het begin van een nieuw werkjaar dacht ik aan de evangelietekst Johannes, 6, 60-69. Jezus noemt Zichzelf het Brood voor het leven. Wil je in leven blijven ? Laat Hem in je leven toe en neem Zijn Woord als voedsel ! De meesten kunnen dat niet en lopen weg. “Dit zijn harde woorden, wie kan daarnaar luisteren”. Jezus roept ze achterna: “Ergeren jullie je hieraan?… sommigen van jullie geloven niet”. En dan vraagt Hij nog aan de kleine rest: “Willen jullie soms ook weggaan ?” Petrus zegt: “Naar Wie zouden wij moeten gaan, Heer ? U spreekt woorden die eeuwig leven geven en wij geloven en weten dat u de Heilige van God bent”.
Navolgen van Jezus en Zijn boodschap in praktijk brengen was nooit gemakkelijk. Wat Hij vraagt dat gaat dikwijls tegen ons gewone doen in. En toch…omdat het moeilijk is: niet gaan afzwakken ! Dat is een bekoring, ook voor priesters die merken dat parochianen en familieleden er veel moeite mee hebben. Toch mogen wij geen ander geluid laten horen. Onze Paus sprak er onlangs ook nog over: “Gelovigen moeten de leer van Jezus niet aan de tijdgeest proberen aan te passen”.
Ik geef enkele voorbeelden die veel moeite kosten om nog te verkondigen. Velen vinden dat abortus en euthanasie soms moet kunnen; de Kerk kan vanuit “Gij zult niet doden” niet anders dan zeggen dat elke abortus en elke euthanasie het beëindigen is van een leven en moord, wie daar aan meewerkt kan niet meer ter Communie. Velen vinden dat wie voor God ooit is getrouwd en uit elkaar gaat weer een nieuwe relatie kan beginnen en kan gaan leven als man en vrouw; de Kerk kan niet anders dan zo een levensstijl met de woorden van Jezus zonde van echtbreuk noemen en hen vragen niet meer ter Communie te komen. Het overgrote deel van onze jonge gezinnen leeft ongehuwd samen; de Kerk kan vanuit het woord van Jezus niet anders dan zeggen dat God de mens als man en vrouw in een huwelijk heeft bedoeld en hen vragen om niet ter Communie te komen. Velen vinden dat men zelf uitmaakt wanneer men naar de zondagsmis en ter communie gaat; vanuit het gebod van de heiliging van de zondag en de zondagsplicht kan de Kerk niet anders dan zeggen dat je de Heer ermee tekort doet en dat wanneer iemand dan weer de Communie wil ontvangen, men eerst de vergeving dient te ontvangen in het boetesacrament. Als men dit hoort, zullen ook velen de neiging hebben om weg te lopen en te zeggen: “Dat is toch niet meer van deze tijd, dat kun je toch niet meer vragen.” Toch moet de Kerk die Jezus Christus trouw wil, dit blijven verkondigen, ook in deze tijd en aan elk van ons moeten blijven voorhouden: “Willen jullie soms ook weggaan ?”.
Waarom blijft men toch naar Jezus en Zijn Kerk komen, met al die moeilijke dingen ? Petrus zegt het in het evangelie: “Naar Wie zouden wij moeten gaan, Heer ? U spreekt woorden die eeuwig leven geven en wij geloven en weten dat u de Heilige van God bent”. Die Jezus heeft ons iets te bieden wat niemand anders heeft: echte vriendschap met God, vergeving van zonden, Eeuwig Leven. Als we toch voor Hem en Zijn Woord kiezen dan hebben wie die drie dingen. Als we zeggen: het is te moeilijk en we vertrekken, dan zijn we ook die dingen kwijt. Is onze vriendschap met Jezus Christus meer dan een naam en heeft die ook betekenis in de keuzes die we maken. We kunnen twee dingen doen: weggaan of blijven. Als we van Hem weggaan, wat hebben we dan ? Doet ons dat na al die moeilijke dingen ook niet zeggen: “Heer, naar wie zouden wij gaan, gij alleen hebt woorden van Eeuwig Leven ?”.
Gods Zegen, uw priester en pastoor A. Penne.
PASTOOR PENNE OP DE KOERSFIETS
Ik kreeg onlangs bij Vlaamse commerciele zender VTM de gelegenheid om een oproep te doen aan alle Vlaamse jongens en mannen om na te denken over priester worden.
Voorwaarde was wel...met een koersfiets de Paterberg op...
Kreeg veel goede reacties...
Kijk maar:
http://www.youtube.com/watch?v=Xql0QzBWl9Q
PP
Wilt u het Woord van de Pastoor voortaan in uw mailbox ontvangen? Klik hier.