Effeta...Ga open !
Ik vond deze week een mooi verhaal over een les over de zeven wereldwonderen. Men vroeg aan een groep studenten om een lijst op te stellen met, volgens hen, de “Zeven Wereldwonderen” van onze tijd. De groep studenten ging aan het werk en elk stelde zijn lijstje op. Er waren enkele verschillen maar ziehier dezen die het grootste stemmenaantal kregen: de grote piramide van Egypte, de Tay Mahal, de Grand Canyon, het Panamakanaal, de Empire State Building, de Sint-Pietersbasiliek in Rome en de Grote Muur van China.
Bij het verzamelen van de notities stelde de lerares vast dat een studente nog steeds met haar kopij bezig was. Ze vroeg het meisje: “Heb jij het moeilijk om een lijstje te maken ?”. De studente antwoordde: “Ja, een beetje. Het is moeilijk om te beslissen, er zijn er zoveel !”. De lerares zei: “Zeg aan welke je denkt en we kunnen je misschien helpen”. Het meisje aarzelde en zei: “Ik denk dat de zeven wereldwonderen zijn: zien, horen, aanraken, smaken, ruiken, lachen en beminnen”. De klas bleef stil. Deze dingen zijn zo eenvoudig en gewoon dat wij vergeten hoe wonderlijk ze zijn. Onthoud het: de waardevolste dingen kunnen niet door de mens gekocht of gebouwd worden.
Toen ik dit verhaal las, moest ik denken aan de Effeta-ritus bij het Doopsel. De priester raakt dan de mond, de oren en de ogen aan van de pasgedoopte en hij bidt daarbij: “Onze Heer Jezus Christus opende de oren van wie niet horen kon en de ogen van wie niet kon zien. Hij maakte de tong los van wie niet kon spreken en genas de lammen die niet konden gaan. Hij moge je geven dat je spoedig het horen en zien machtig wordt, dat je oog krijgt voor zijn wonderdaden en met geloof zijn woord kunt beluisteren; dat je vol vreugde zijn wegen gaat en de heerlijkheid moogt belijden van Zijn Naam, al de dagen van je leven”. Deze ritus bij het Doopsel verwijst naar een gebeurtenis uit het Evangelie, Marcus 7, 32-36: “Ze brachten Hem iemand die doof was en moeilijk sprak, en ze drongen er bij Hem op aan, hem de hand op te leggen. Hij nam hem uit de menigte apart, stak zijn vingers in zijn oren en spuwde en raakte zijn tong aan, en Hij keek op naar de hemel, zuchtte, en zei tegen hem: ‘Effeta’, wat betekent: Ga open. Meteen gingen zijn oren open, zijn tongriem ging los, en hij sprak normaal. Hij gebood hun om het aan niemand te zeggen. Maar hoe meer Hij dat deed, des te meer gingen ze het rondvertellen.”
Het is goed om er even bij stil te staan als gedoopten. Zoals Jezus Christus toen mensen aanraakte en ze daarna grote dingen konden doen, vanuit hun aangeraakt-zijn-door-de-Heer, zo is dat ook voor ons. De priester heeft ook onze ogen aangeraakt en er bij gebeden. Niet alleen opdat we zouden zien, maar dat we zouden kijken naar al het mooie wat God voor ons heeft geschapen, dat we Zijn werken zouden zien, dat we onze levensweg zouden zien. Zien wij de mensen en de dingen waarlangs Hij ons ter hulp roept ?
Onze mond is bij ons Doopsel aangeraakt niet alleen opdat we zouden kunnen praten maar vooral opdat we van Hem zouden durven spreken, ook op moeilijke momenten en op momenten dat anderen liever zouden hebben dat wij zwijgen. Hoe dikwijls spreken wij over ons geloof in de Gekruisigde en Verrezen Heer, getuigen wij van de hoop die in ons leeft ? Onze oren zijn aangeraakt. Luisteren wij naar Gods Woord zoals dat tot ons komt in de Heilige Schrift en zoals de Kerk het ons uitlegt ? Luisteren wij naar de herders van onze Kerk want “wie u hoort, hoort Mij”, zegt de Heer ? Luisteren wij naar goede raad en goede woorden, luisteren wij naar mensen in nood ?
Die effeta-ritus van zovele jaren geleden bij ons Doopsel…het blijft elke dag een opdracht !
Gods Zegen, uw priester en pastoor A. Penne.
Over de wervingscampagne…
http://www.sint-janscentrum.nl/index.php?pagina_id=4#pid_116
Wilt u het Woord van de Pastoor voortaan in uw mailbox ontvangen? Klik hier.