Potlood worden
Afgelopen woensdag was ik uitgenodigd om te gaan spreken op de roepingendagen van de Zusters van Liefde in Kortemark, www.zustersvanliefde.be Acht meisjes en dames, allemaal tieners en twintigers kwamen enkele dagen meeleven met de zusters. Ik was werkelijk getroffen door het geloof en het enthousiasme van die jonge dames. Mooi om te horen en te zien hoe jonge mensen nadenken over welke kant ze in hun leven opgaan, daarbij niets uitsluiten en zich ook heel duidelijk de vraag stellen: wat wil de Heer dat ik met mijn leven doe ? Ik heb met hen die middag gesproken dat God met elk van ons een uniek plan heeft, het plan dat Hij met mij verschilt totaal van Zijn Plan met mijn buurman. Ontdek dat plan van Hem met jou en je zult gelukkig worden. Ik gaf hen het voorbeeld van een aantal heiligen. We hebben in onze Kerk heel veel heiligen: allemaal mensen op hun eigen manier met Jezus Christus hebben geleefd en Hem op hun eigen manier zijn gevolgd tot en met het laatste moment van hun leven en van wie we geloven dat ze nu heel dicht bij God mogen leven. Ik vroeg hen ook wie voor hen heiligen waren naar wie ze opkeken en waarom. Boeiend om te horen !
In deze dagen kreeg ik toevallig een verhaal die heel goed aansluit bij dit thema, een verhaal over een jongetje die naar zijn oma keek die een brief aan het schrijven was. Op een bepaald moment vroeg hij: “Oma, schrijf je een verhaaltje over wat we samen hebben meegemaakt ? Of schrijf je misschien een verhaaltje over mij ?” Oma stopte met schrijven en zei: “Ik schrijf inderdaad over jou. Maar belangrijker dan woorden is het potlood waarmee ik schrijf. Ik zou willen dat jij later, als je groot bent, net zoals dit potlood wordt”. Het jongetje keek nieuwsgierig naar het potlood maar kon der niets bijzonders aan ontdekken. “Maar het is een gewoon potlood, niets speciaals”, zei het jongetje. Oma antwoordde: “het is maar hoe je er naar kijkt. Het potlood heeft vijf bijzondere dingen die jou tot iemand zullen maken die altijd in vrede zal leven met de wereld. Ten eerst. Je zult misschien grootse daden verrichten, maar je mag nooit vergeten dat er een hand is die jou leidt: Gods Hand. Hij zal je altijd leiden volgens Zijn Wil. Ten tweede. Af en toe moet ik stoppen met schrijven om de punt te kunnen slijpen. Daardoor heeft het potlood een beetje pijn, maar het wordt er scherper van. Dus je moet wat pijn kunnen verdragen. Het maakt je tot een beter mens. Ten derde. Als je met een potlood schrijft, kun je altijd uitgummen wat je schreef. De les is dat corrigeren wat met gedaan hebben niet slecht is. Het helpt ons om rechtvaardig door het leven te kunnen gaan. Ten vierde. Het belangrijkste van een potlood is niet het hout of de buitenkant, maar het grafiet dat erin zit. Wees dus steeds bezorgd om wat er binnen in je gebeurt. Ten vijfde en tenslotte. Wat een potlood bijzonder maakt, is dat het altijd een spoor achterlaat. Besef goed dat alles wat je in je leven doet, sporen zal achterlaten. Vergeet dat nooit.”
Hoe is het met ons levenspotlood ?
Gods Zegen, uw priester en pastoor A. Penne.
Voor u gelezen en gezien…
Ik werd geïnterviewd door een krant uit mijn thuisstreek, ze gaven het heel goed weer…
http://www.editiepajot.com/regios/24/articles/7784
Hoopvol nieuws uit Wallonië…
http://www.deredactie.be/cm/vrtnieuws/mediatheek/programmas/terzake/2.6199/2.6200/1.561405?video
Wilt u het Woord van de Pastoor voortaan in uw mailbox ontvangen? Klik hier.