Meigedachten
Op de eerste dag van de meimaand was ik in Rome, in de Maria Maggiore, de oudste Mariakerk ter wereld. In tal van mozaïeken en schilderijen zie je daar het leven van Maria uitgebeeld, zoals de Bijbel en de traditie ons dat hebben overgeleverd. Het bezoek aan die kerk liet me ook weer eens nadenken over de betekenis is van Maria, voor ons, gelovigen.
De plek waar deze Mariakerk staat is op zich bijzonder. De legende vertelt ons dat een rijk echtpaar droomde dat ze een Mariakerk moesten laten bouwen in Rome. Maria had hen in die droom gezegd dat ze het midden in de zomer in Rome op een plek zou laten sneeuwen en dat daar die kerk moest komen. Zo gebeurde het ook op 5 augustus. Dat verhaal laat me denken aan de woorden die Maria zegt tot de bedienden op de bruiloft van Kana, waar de wijn op was: “Doet maar wat Hij u zeggen zal”. Maria heeft altijd geluisterd naar wat God van haar wilde en dat heeft haar groot gemaakt. Dat is een eerste gedachte: luister ik naar wat God van mij wil, laat ik Hem aan het woord ? Met elk heeft Hij een plan, ook met mij. Durf ik hem dat te vragen in gebed, in de stilte van mijn hart ?
In die oudste Mariakerk wordt een bijzondere reliek bewaard: de kribbe van Christus. Deze verwijst ons naar de kern wie Maria voor ons is: de moeder van de Heer. Maria is niet los te zien van de Heer. Zij werd door God uitgekozen en gevraagd om moeder te worden van Zijn Zoon. Ze heeft daar haar ja-woord op gegeven. Zo werd ze moeder van Gods Zoon, de Moeder Gods. Ze was een bijzondere mens vanwege haar uitverkiezing, ze was geen godin maar te volle met God verbonden. Dat gewone menselijke, dat innige moederlijke God-verbonden-zijn laat velen in gebed hun toevlucht nemen tot Maria. Zoals Maria heeft gezorgd voor haar Kind, zo vragen we in gebed om haar moederlijke zorg. Op het Kruis heeft Jezus ons Zijn moeder gegeven toen Hij tot Johannes – als vertegenwoordiger van alle gelovigen - zei: “Ziedaar uw moeder”. Een moeder weet wat een kind nodig heeft en zal voor het beste zorgen, dat gevoel en die zekerheid mogen we ook hebben bij Maria.
In die oudste Mariakerk ligt ook Paus Pius V begraven. Het was Pius V die in 1571 de hele wereld had opgeroepen om de rozenkrans te bidden. De Turken bedreigden Europa. Op 7 oktober 1571 werden de Turken bij de slag van Lepanto verslagen. Deze paus schreef de overwinning van de christelijke legers op de Turken toe aan het bidden van de rozenkrans en heeft uit dankbaarheid het feest van de rozenkrans ingesteld op 7 oktober. Sindsdien nog meer dan er voor bidden mensen hun rozenkrans en voelen dat het een gebed is waarin men wordt verhoord, gesterkt en getroost. Iedereen die het Onze Vader, Weesgegroet en Eer aan de Vader kent, kan het bidden. Misschien is het daarom zo populair. Je hoeft er weinig bij na te denken, gewoon in het eenvoudige bidden van die drie gebeden hart en gedachten bij de Heer brengen. In de Bijbel vinden we Maria als een biddende vrouw. Dat bidden heeft van haar een sterke vrouw gemaakt. In het bidden – het spreken met en luisteren naar God – leert een mens dat we een God hebben die dicht bij ons is en die altijd naar ons luistert, als wij maar spreken en Hem laten spreken.
Mogen we deze indrukken, opgedaan in de oudste Mariakerk, laten doordringen in ons hart en met Maria steeds dichter bij Jezus komen.
Gods Zegen, uw priester en pastoor A. Penne.
10 jaar priester…
Op donderdag 24 mei 2007 zal het tien jaar geleden zijn dat ik in de kathedraal van ’s-Hertogenbosch tot priester werd gewijd door Mgr. Ter Schure. Ik wil dit op een eenvoudige manier dankbaar herdenken op donderdag 24 mei om 18.30 uur tijdens een Heilige Mis in de Sint-Petruskerk op het Hof te Bergeijk. Iedereen is daarna van harte welkom op het parochiecentrum, Hof 16, voor een kopje koffie of iets anders.
Wilt u het Woord van de Pastoor voortaan in uw mailbox ontvangen? Klik hier.