Kerk der Vlamingen en Nieuwjaar
KERK DER VLAMINGEN EN NIEUWJAAR
Vanaf het moment dat in een bepaalde streek mensen het Rooms-Katholieke geloof aannemen, gaan gelovigen op bedevaart naar Rome, naar de graven van de apostelen Petrus en Paulus. Daar woont ook de Paus, voor velen is Rome het kloppende hart en zichtbare symbool van ons katholiek-zijn.
Als men vanuit Nederland of België naar Rome gaat, dan is men – met het vliegtuig – in ongeveer twee uurtjes op bestemming. Vroeger waren het lange en gevaarlijke tochten. Als men dan ter plekke kwam, was het niet altijd gemakkelijk om er een thuis of de weg te vinden. In de loop der eeuwen kreeg elk land er een plek waar men in Rome kan thuiskomen. De Fransen in Saint-Louis des Francais, de Nederlanders in de kerk der Friezen. Bij mijn laatste bezoek aan Rome bezocht ik voor het eerst de plek waar de Vlamingen altijd een thuis hebben gevonden, de kerk van Sint-Juliaan-der-Vlamingen, een mooi klein kerkje. De mooie website http://www.sangiuliano.org/ laat ons er iets van zien. Ik zou het elke Romebezoeker van harte willen aanraden om er eens naartoe te gaan.
In die kerk mocht ik ook de Mis opdragen. Ik vertel dit natuurlijk niet als een toeristisch praatje maar als een wens voor het nieuwe jaar. Daar in die Mis, op die oude plek waar mensen uit onze streek al eeuwenlang komen om de graven van die grootste apostelen te bezoeken en hun verbondenheid met de wereldkerk uit te drukken, daar heb ik gebeden om sterkte voor de gelovigen in onze streken.
Geloven in Jezus Christus is voor veel mensen niet gemakkelijk. Daar waar tot enkele tientallen jaren geleden bijna iedereen in onze streken in Jezus Christus geloofde, lijkt het nu eerder een minderheid te worden. Vanuit hun band met Jezus Christus hebben mensen uit onze streken altijd hun leven, denken en zijn gestalte gegeven . Mocht dat geloof ook voor de mensen van vandaag hun sterkte en kracht zijn.
Toevallig was de eerste lezing die dag dat ik in de Sint-Juliaan-der-Vlamingen was een lezing uit de profeet Jesaja, hoofdstuk 41. We lazen daar de woorden van de profeet: “Wees maar niet bang, Ik help u…Ikzelf ben uw Helper…Ik maak van u een dorsslee…Gij zult bergen dorsen en verbrijzelen…Gij zelf echter, gij verblijdt u in de Heer en prijst uzelf om de Heilige van Israel…Ik verlaat hen niet…Van de woestijn maak Ik een waterland”.
Dat mag ook mijn wens zijn voor ons, gelovigen, in het nieuwe jaar 2009. Laat ons niet bevreesd zijn, ook al zien we de groep christenen in onze streken misschien kleiner worden. Laat ons dat niet bang of stil maken, Hij is bij ons. Als wij zwijgen, wie zal zoekende mensen dan verwijzen naar de Weg, de Waarheid en het Leven ? Doorheen de moeilijkste tijden van de Kerk en de samenleving zijn die oude kerken in Rome blijven staan. Ook deze moeilijke tijd moeten we door. Eens begon de Kerk met een handvol vurige gelovigen, die trouw bleven en niet opgaven, tot in de ergste verdrukkingen toe. Zo mag het ook voor ons zijn in 2009.
Gods Zegen, uw priester en pastoor A. Penne.
Wilt u het Woord van de Pastoor voortaan in uw mailbox ontvangen? Klik hier.