Zou er een deur zijn...?
Deze week hoorde ik op huisbezoek het verhaal wat een vrouw in het afgelopen jaar allemaal had meegemaakt. Kinderen waren uit elkaar gegaan, zorgen om de kleinkinderen, problemen met de eigen gezondheid, enkele dierbaren die waren overleden. Het kan soms allemaal veel zijn wat bij elkaar komt in een mensenleven. Aan het eind van de opsomming zei de vrouw mij: “Pastoor, zou er een deur zijn in Bergeijk waarachter er geen leed is ? Toch zou ik eigenlijk met niemand willen ruilen”.
Dit verhaal deed me denken aan een verhaal wat ik eens heb gelezen. Er waren eens mensen die morden tegen God en zeiden: \"Mijn kruis is te zwaar\". Ze herhaalden dit zo dikwijls, bijna dagelijks. Na enige tijd werd God dit beu en sprak: \"Alle kruisen moeten ingeleverd worden, en, zet je naam er op aan de achterzijde\". Alle mensen deden dit en brachten hun kruis naar een groot magazijn. Ze dachten dat ze nu, zonder kruis, wel gelukkig zouden zijn. Na enige tijd morden ze weer tegen God en zegden: \"Kan jij ons echt niet gelukkig maken\"? Toen sprak God weer: \"Je mag terug komen naar het magazijn en een kruis kiezen waarvan je denkt dat het voor jou goed past\". Alle mensen zochten en pasten een kruis dat goed op hun schouders zat. Dit was te zwaar, dat was te breed, dit was te lang, dat zat te moeilijk, dit scheurde het hart, dat sneed wonden. Doch na lang zoeken vond toch elkeen een kruis waarvan hij zei: \"Dit is wat ik zoek, dit kruis past juist voor mij\". Toen sprak God weer: \"Kijk nu eens welke naam op de keerzijde staat\". Toen keken ze allemaal naar de naam op de achterzijde van het kruis en allen stonden verbaasd te kijken. Iedereen had zijn eigen kruis terug. \"Hoe is het mogelijk\" zeiden ze, \"iedereen heeft terug zijn eigen kruis\". Toen sprak God weer: \"Ik zal u niet onnodig beproeven of u niet te veel laten lijden, ik uw God ben altijd bij jou en zal voor je blijven zorgen, ik help je zelfs je kruis dragen\".
In elk mensenleven zijn er moeilijkheden. Het oude spreekwoord zegt ons: “Elk huisje heeft zijn kruisje”. Als gelovigen mogen we weten dat we er nooit alleen voor staan. Bij ons Doopsel heeft de Heer ons beloofd dat Hij met ons altijd zou meegaan. Het bekende gedicht mag ons dat ook nu nog eens in herinnering brengen. “Ik droomde eens en zie ik liep aan ’t strand bij lage tij. Ik was daar niet alleen, want ook de Heer liep aan mij zij. We liepen samen het leven door en liepen in het zand een spoor van stappen, twee aan twee; de Heer liep aan mijn hand. Ik stopte en keek achter mij en zag mij levensloop in tijden van geluk en vreugd van diepe smart en hoop. Maar als ik goed het spoor bekeek zag ik, langs de hele baan daar waar het juist het moeilijkst was, maar een paar stappen staan… Ik zei toen: “Heer waarom dan toch? Juist toen ik U nodig had; juist toen ik zelf geen uitkomst zag op het zwaarste deel van het pad.” De Heer keek toen vol liefde mij aan en antwoordde op mijn vragen: “Mijn lieve kind, toen ’t moeilijk was, toen heb Ik je gedragen.”
Gods Zegen, uw priester en pastoor A. Penne.
Wilt u het Woord van de Pastoor voortaan in uw mailbox ontvangen? Klik hier.