Woord van de Pastoor

Het nieuwe kerkhofkruis...

Afgelopen zaterdag heb ik een nieuw kruis op het parochiekerkhof van het Hof gezegend. http://www.ed.nl/regio/eindhovenregio/3638770/Nieuw-kruisbeeld-kan-150-jaar-mee.ece Onze parochie mag echt trots zijn op dat kunststuk. http://www.ed.nl/regio/eindhovenregio/3609287/Levende-man-aan-kruis-is-sadistisch.ece

Overal waar christenen komen en op plekken die christenen belangrijk vinden, heeft men kruisen en kruisbeelden geplaatst. Op onze kerkhoven zien we ze, boven op onze kerktorens, in onze kerken en in onze huizen, op een graf, op plaatsen waar mensen zijn verongelukt. Dat zijn geen versieringen voor ons, maar ze spreken ons over de kern van ons geloof. Het kruis is het belangrijkste teken van ons geloof. Jezus is aan het kruis gestorven en daardoor zijn we verlost van alles wat ons klein kan maken en kan binden. De vriendschap tussen God en mens was sinds de ongehoorzaamheid van de eerste mens verbroken, de Hemelpoort was gesloten, er was geen vergeving van zonden, de mens moest sterven. Op het kruis heeft Jezus dat allemaal teniet gedaan. En daarom is elk kruisbeeld een teken van hoop maar ook een uitnodiging naar elk die het ziet: Durf jij te geloven dat je vriendschap met God kunt hebben, een vriendschap die nooit voorbijgaat ? Durf jij te geloven dat Jezus door te sterven op het kruis ervoor gezorgd heeft dat er altijd vergeving mogelijk is, wat er ook is gebeurd en dat wanneer mijn lichaam sterft ik niet val in een donker gat maar dat ik thuis verwacht wordt bij God ?

Elk kruis, elk kruisbeeld mag ons herinneren aan dat wat Jezus voor elk van ons heeft gedaan. Elk kruis is ook een vraag: wil ik dat of wil ik dat niet ? Zo is dat nieuwe kruis op ons kerkhof ook een teken: voor dat kruis zetten we na de uitvaart de kist neer. Voor we de overledene begraven spreken we bij dat kruis uit dat, ook al spreekt op dat moment alles van de dood, dat dit niet het einde van alles is. Daar bij dat kruis mogen de woorden van de Heer in onze gedachten klinken: “Wie in Mij gelooft, zal leven, ook al is hij gestorven”. Elke bezoeker op ons kerkhof kan niet naast dat grote kruis kijken. Of men nu komt om te rouwen bij een graf of gewoon om wat rond te wandelen: het kruis zegt dat voor christengelovigen de dood niet het laatste woord heeft, de dood is niet de ondergang van alles maar de overgang naar het Leven bij de Heer.

Een christen zal het kruis altijd een bijzondere plaats geven, veel christenen dragen een kruisje om de nek of bij zich. Het kruis verwijst ook naar de Sacramenten. Bij het begin van de doopplechtigheid geeft de priester het kind een kruisje op het voorhoofd; bij het Vormsel worden we met chrisma getekend met het kruis; de priester maakt een kruisteken in de Mis over brood en wijn opdat ze het Lichaam en Bloed van de Heer worden, op onbloedige wijze wordt het kruisoffer van Christus tegenwoordig gesteld; bij de absolutie in de biecht maakt de priester een kruis als teken van de vergeving in Gods Naam; bij de Ziekenzalving worden we op voorhoofd en in de handen gezalfd met het teken van het kruis als sterkte dat de Gekruisigde en Verrezen Heer bij de lijdende en stervende mens is. Ook op het kerkhof tekent de priester of diaken de kist nog met het kruis: “Ik teken uw lichaam met het teken van het Heilig Kruis opdat het op de dag van het Oordeel mag verrijzen en Eeuwig Leven mag bezitten”.

Het Kruis, teken van Gods blijvende Liefde voor ons. Kijk ik ook zo naar het Kruis ?

Gods Zegen, uw priester en pastoor A. Penne.

STAGIAIR
Met vreugde en dankbaarheid mag ik melden dat onze bisschop mij een stagiair heeft toevertrouwd, een laatstejaars-seminarist. Sinds vandaag werkt en woont hij in de pastorale eenheid Bergeijk. Hij zal mij in de komende maanden overal vergezellen in de liturgie en de pastoraal. Het is de bedoeling dat hij mijn priesterleven deelt, samen bidden, samen op huis- en ziekenbezoek en alles van het parochieleven, samen vieren, samen eten… Ik mag hem “de knepen van het vak leren”. In november wordt hij diaken gewijd, in juni priester. Dragen we hem mee in het gebed en bidden we om de zo nodige priesterroepingen.

OP DE RADIO
Het wekelijks woord is iedere zaterdag te beluisteren op radio Maria, AM 675, www.radiomaria.nl
http://www.rorate.com/nws.php?id=48513