Woord van de Pastoor

Vrezen en bang zijn

In de afgelopen dagen ontmoette ik enkele mensen die bang waren voor wat komen ging.
Een vrouw die al een hele strijd tegen kanker heeft gehad, genezen is maar die in de komende dagen weer de onderzoeken moet ondergaan of alles nog wel goed is. Ook al zijn er geen specifieke klachten, toch is er haar grote vrees dat ze toch weer iets zouden vinden. Ze vertelde mij: “De zenuwen en de onrust gieren door mijn lichaam”. Ik denk dat elk zich dat wel kan voorstellen. Kon ze maar de tijd vooruit spoelen, dat de onderzoeken achter de rug zijn en ze de uitslag kent.
Een man die vreest voor zijn job. Hij is blij en dankbaar met de job die hij doet. Maar het gaat niet goed in het bedrijf. Er zullen enkele jobs in het bedrijf verdwijnen. Zal hij er bij zijn ? Hij heeft het in het verleden ook al eens meegemaakt. En dan weer een job moeten zoeken, zekerheden die weer verdwijnen. Wist hij maar waar hij aan toe was…
Verschillende mensen die vrezen om ook corona te krijgen. Heel wat berichten uit de media maken hen bang. In het verleden hebben ze met de gezondheid gesukkeld. Als ze nu corona zouden krijgen, zouden ze dat wel overleven of hoe zouden ze er uit komen? Ze durven bijna geen mensen te ontmoeten.
Vrezen…

“Wil u eens voor mij bidden”, vragen ze. Tuurlijk bid ik met hen mee dat de uitslag goed mag zijn, dat hij de job mag houden en dat ze gezond mogen blijven.
Bij die mensen die zo bevreesd zijn, moest ik denken aan een gedicht dat ik in Nederland regelmatig zag op tegeltjes. Ik heb die vrezende mensen ook die tekst gegeven en ze vonden het een bemoedigende tekst met een diepe waarheid:
“Een mens lijdt dikwijls het meest door het lijden dat hij vreest, doch dat nooit op komt dagen. Zo heeft hij meer te dragen dan God hem te dragen heeft. Het leed dat is, drukt niet zo zwaar als vrees voor allerlei gevaar. Doch komt het eens in huis, dan helpt God altijd weer en geeft hij kracht naar kruis.”

“Vrees niet”, “Wees niet bang”. Het staat dikwijls in de Bijbel. Men zegt dat het ooit geteld is en het zou 365 keer in de Bijbel staan. Eigenlijk wel mooi. Elke dag fluistert God ons toe dat we niet moeten vrezen, dat we niet bang moeten zijn. Wat er ook op ons pad komt, Hij is bij ons en Hij laat ons niet in de steek: dat heeft Hij ons in het Doopsel beloofd. Elke keer als we weer eens bang zijn, elke keer als we weer ergens voor vrezen: denken we dan aan Zijn belofte.

Toen Paus Johannes-Paulus II in 1978 tot Paus verkozen werd waren zijn eerste woorden: “Wees niet bang om Christus te verwelkomen en zijn macht te aanvaarden… Vreest niet! Opent de deuren, ja, zet ze wijd open voor Christus!” Ik ben altijd onder de indruk geweest van die woorden. Laten we als christenen in elk moment van bang zijn, in elk moment van vrezen Jezus Christus bij ons weten en Hem ons horen zeggen: “Ik ben het. Je hoeft niet bang te zijn.” (Johannes 6,20)

Gods Zegen, uw priester en pastoor A. Penne.
www.priesterpenne.be