Woord van de Pastoor

Dean

Youtube_filmpje ‘Bidden voor overledenen’: https://www.youtube.com/watch?v=TwR5hqNoqqI&ab_channel=AndyPenne

Het sterven van het kindje Dean heeft veel mensen diep aangegrepen. Bij huisbezoeken sprak in die eerste dagen elk erover. Iemand vertelde mij dat hij die avond laat had vernomen dat men het kind dood had teruggevonden en die man had er de hele nacht niet van geslapen. Een vrouw vertelde mij dat ze naar het televisiejournaal zat te kijken en dat de tranen over haar wangen rolden. Haar moederhart brak van het nieuws.

Ook al kende wellicht niemand van ons het kind Dean persoonlijk, toch is niemand onbewogen gebleven bij het sterven van dit kind. In de persoonlijke gesprekken hoorde ik ook mensen de opmerking maken: “Ik stel me voor dat het met mijn kind, mijn kleinkind, mijn achterkleinkind zou gebeuren, welk een immens verdriet en lijden moet het voor die familie zijn...”

Het oordeel over degene die dit kind het leven heeft ontnomen was bij velen ook bijzonder hard. Moest men het volk laten oordelen, dan kan elk zich voorstellen wat men met zulke daders zou doen... Iemand haalde er het woord van de Heer bij uit Matteüs 18 vers zes dat als iemand iets aan kleinen doet, zou het beter voor hem zijn als men hem een molensteen om de hals hing en hem liet verdrinken in het diepste van de zee. Zo een hartverscheurende gebeurtenis kan mensen, begrijpelijk, hard laten reageren. Dit hele gebeuren mag zeker een signaal zijn voor de gemeenschap om ernstig en nederig te overwegen hoe dit in de toekomst kan worden voorkomen.

Het medeleven met deze zaak is groot. Mensen vertelden mij dat ze een kaarsje deden branden voor de kleine Dean en voor zijn moeder en familie. Elk die ik sprak gebruikte de uitdrukking engel, dit onschuldige kind moet toch wel een engel zijn… Het is ons diepste geloof dat God geen kind in de dood laat verdwijnen. Beloofde de Heer niet in Johannes 14,2: “In het huis van mijn Vader is ruimte voor velen.” Zeker geldt dit voor die kleinen. Dean en zovele kinderen over de hele wereld die slachtoffer zijn van geweld, zovele kleinen die niet gewenst of niet meer gewild zijn, de zwakke kleinen in conflicten van grote mensen: God ontfermt zich over hen. Bijzonder treffend vind ik de Bijbelzin uit Jesaja 49,15-16: “Zal een vrouw haar zuigeling vergeten, een liefhebbende moeder het kind van haar schoot ? En zelfs als die het zouden vergeten, Ik vergeet u nooit ! Zie, in mijn handpalmen heb ik u geschreven...”

Bidden we het gebed uit “het Altaarmissaal voor de liturgie der overledenen” voor Dean: “Heer onze God, Gij zijt een God van mensen. In goede en kwade dagen zijt Gij met ons begaan. Wij bevelen U dit kind Dean aan dat uit ons midden werd weggerukt. Neem hem op in uw hemelse vreugde. Wij bidden U in het bijzonder voor zijn ouders en voor allen die dit kind met liefde hebben omringd. Zorg ervoor dat zij niet vertwijfelen maar troost vinden bij Jezus, uw Zoon, die woorden spreekt van eeuwig leven. Vandaag en alle dagen tot in eeuwigheid.”

Gods Zegen, uw priester en pastoor A. Penne.
www.priesterpenne.be