Woord van de Pastoor

Kalender van oma

De afgelopen weken zijn weer heel rustige weken geweest. Er zijn voor ons, priesters, weinig activiteiten behalve het dagelijks gebed en de dagelijkse Mis, wat mail- en telefooncontacten. Vergaderingen en huisbezoeken zijn er bijna niet. Voor mij gelegenheid om wat dingen op te ruimen en te ordenen. Thuis kwam ik nog de laatste scheurkalender van mijn grootmoeder tegen. Die scheurkalender hing in het huis van mijn grootmoeder altijd op een centrale plek, jaar en dag op dezelfde plek. Boven de scheurblok, over de reclame van de bank, had mijn grootmoeder een plaatje van Jezus die Zijn Hart toonde geplakt. Bewust of onbewust, wel een mooi teken. Het jaar veranderde, maar dezelfde Heer ging met haar mee door de goede en de kwade dagen. Ieder jaar werd het blokje dus vernieuwd. De laatste kalender van mijn grootmoeder stopte in 2010 op maandag 28 juni. Die dag is ze gevallen en naar het ziekenhuis gebracht. Op zaterdag 3 juli is ze overleden. Niemand van onze familie heeft er de blaadjes nog verder afgehaald, de kalender is stil blijven staan. Elke dag scheurde grootmoeder het blaadje van haar kalender. Dat deed ze trouw. Afspraken werden op die kalender geschreven. Ik heb die laatste kalender bewaard en onlangs kwam ik hem dus weer tegen.

Aan die kalender moest ik denken voor dit woordje voor oud- en Nieuwjaar. Vorig jaar zijn we allemaal een jaar begonnen met zoveel plannen en voornemens. Een aantal dingen hebben we wellicht kunnen verwezenlijken en zijn in vervulling gegaan. Wellicht zijn de meeste dingen door het coronagebeuren helemaal anders verlopen. Door de lockdowns en alle beperkende maatregelen hebben we heel wat plannen niet kunnen uitvoeren. Er is vreugde en plezier geweest, maar ook heel veel onzekerheid, pijn en verdriet. Zoals elk jaar zijn er bij velen in de familie- of vriendenkring kindjes geboren, zij begonnen met een levenskalender. Elk zal ook mensen hebben zien voorgaan, mensen zoals toen mijn grootmoeder voor wie hun nieuwe levenskalender in de loop van 2020 is geëindigd. We mogen er in deze dagen eens aan denken. Ik hoop dat u ook het geloof en het vertrouwen hebt bewaard dat de Heer met u meeging in het afgelopen jaar, dat het plaatje met de Heer ook op uw levenskalender geplakt bleef. Het afgelopen jaar was voor de christenen, voor de kerkbetrokken mensen niet altijd gemakkelijk omdat we de grote feesten en de sterke tijden niet met elkaar konden vieren, voor velen was hun liturgie vieren: kijken naar een scherm, de publieke erediensten werden beperkt en zelfs een tijd verboden. Hopelijk is – net als bij de kalender van mijn grootmoeder - het plaatje van de liefdevolle Heer op uw levenskalender gebleven... Door alle blijde, onzekere en trieste gebeurtenissen loopt de Heer niet weg uit ons leven, loop ook van Hem niet weg !

We beginnen een nieuw jaar 2021, elk met zijn en haar verwachtingen, hoop en vrees. Bewaar alle dagen de belofte van de Heer: “Zie, Ik ben met U alle dagen”. 31 december en 1 januari zijn ieder jaar weer dagen waar veel aandacht voor is, overgang van iets ouds naar iets nieuws. Eigenlijk is ons hele leven constant overgaan van oud naar nieuw. Het begint al bij het geboren worden. We verlaten de veilig moederschoot om opgevangen te worden in zorgende handen waar men vol verwachting naar ons uitkeek en waar we iets totaal nieuws begonnen. Zo gaat het constant in ons leven tot we eens in onze laatste momenten van het leven zullen overgaan van het oude vertrouwde om in de zorgende Handen van God te vallen. Zo zal het ook zijn in het nieuwe 2021, vol verwachting uitkijkend en met weinig weemoed het coronajaar 2020 achterlatend. Mijn oprechte wens voor u is: blijf gezond en bewaar de zekerheid van Gods Nabijheid dan wordt het zeker een gezegend 2021!

Gods Zegen, uw priester en pastoor A. Penne.
www.priesterpenne.be

NACHTMIS IN HOLSBEEK: https://www.vrt.be/vrtnws/nl/2020/12/23/pastoor-holsbeek-kan-toch-middernacht-mis-brengen-dankzij-letter/