Woord van de Pastoor

Gedachten in deze coronatijd

YOUTUBE-FILMPJE BIJ DIT WOORD: https://www.youtube.com/watch?v=ffDT2pJ0dyg

Het hele leven is in deze dagen getekend door de berichtgeving en de maatregelen rond het corona-virus. Behalve om levensmiddelen te gaan halen en nog enkele uitzonderingen moeten we thuis blijven. Dat geldt ook voor mij als pastoor. Het geeft me wat gelegenheid om administratieve dingen die al lang bleven liggen, in orde te maken. Deze dagen waarin er geen vergaderingen en huisbezoeken zijn, brengen mij ook nog meer dan anders bij een van de belangrijke punten van mijn priester-zijn: het bidden voor mijn mensen en het opdragen van de Mis voor hen. Elke dag draag ik in een van onze kerken, met gesloten deuren, de Eucharistieviering op voor mijn levende en overleden parochianen en voor zovele intenties. Ik doe dat met een camera erbij en honderden mensen volgen die Mis op Facebook. Voor vele gelovigen is het een zware periode om niet naar de Mis te mogen en geen Communie te kunnen ontvangen maar via computer, radio en televisie voeden ze nu hun gelovig leven. Mijn breviergebed bid ik nu ook enkele keren per dag luidop in de kerk en met de camera erbij en ook daarbij bidden veel mensen mee op Facebook. Sommige mensen vertelden mij dat ze daardoor het getijdengebed van de Kerk hebben ontdekt. Ik hoorde van meerdere confraters dat men die bijzondere ervaring in deze bijzondere tijd heeft: nu alle drukte weg valt blijft de belangrijke taak voor ons als priester dagelijks de Heilige Mis op te dragen en om – zoals we bij onze wijding eens beloofden - de getijden trouw te bidden.

Steeds meer beginnen de slachtoffers van het coronavirus nu ook een gezicht te krijgen. Het is niet meer iets van ver weg. In deze dagen hoorde ik van enkele bevriende priesters die in quarantaine zitten met coronaverschijnselen, een bevriende diaken is in het ziekenhuis opgenomen met corona en heeft ademhalingsmoeilijkheden. Een parochiaan uit een van mijn vorige parochies is deze week gestorven aan corona. Ik had een van de kinderen aan de telefoon. Vol verdriet vertelde ze mij dat vader eenzaam was overleden, vanwege zijn ziekte mochten ze niet bij hem blijven in het ziekenhuis.

Paus Franciscus ging in de afgelopen dagen eenzaam door de verlaten straten van de stad Rome te voet van de Santa Maria Maggiore naar de kerk van San Marcello om te bidden dat de pandemie van het coronavirus zou stoppen. Hij bezocht die twee kerken waar zich de icoon “Salus populi Romani” en een kruisbeeld bevinden die in vroegere eeuwen werden aangeroepen tegen pest en cholera.
We kunnen ook bidden dat het spoedig mag stoppen en dat men een middel vindt tegen het coronavirus.

Paus Franciscus schreef een gebed tot Onze Lieve Vrouw, Heil van de zieken. In dat gebed vraagt de Paus Maria’s voorspraak om het einde van de pandemie van het coronavirus. Met u wil ik het bidden:

O Maria, U verlicht als een baken ons levenspad,
als een blijvend teken van redding en hoop.
Aan u, Heil van de zieken, vertrouwen wij ons toe,
aan u die staande bij het Kruis, met uw rotsvast geloof, Jezus nabij bleef in zijn pijn.
U, de redding van het Romeinse volk, weet wat we nodig hebben.
We vertrouwen erop dat u zult voorzien in wat nodig is,
zoals u eens deed op de bruiloft van Kana in Galilea.
Mogen zo vreugde en feest na deze tijd van beproeving terugkeren.
'Help ons, Moeder van Goddelijke Liefde,
om ons één te maken met de Wil van de Vader en te doen wat Jezus zegt,
Hij die ons lijden en verdriet op Zich nam
om door het Kruis ons te brengen tot vreugde van de Verrijzenis. Amen.
'Onder uw bescherming nemen wij onze toevlucht, o Heilige Moeder van God.
Veracht onze smeekbeden niet - wij die op de proef worden gesteld –
en verlos ons van elk gevaar, o glorierijke en gezegende Maagd.

Gods Zegen, uw priester en pastoor A. Penne.