Woord van de Pastoor

Kerstgedachten

Voor het eerst in de geschiedenis van het Vaticaan is daar vorig jaar een bioscoopfilm in premiere gegaan. De Hollywoodfilm “The Nativity Story” is een kerstfilm die ons het geboorteverhaal van Jezus laat zien. Ik heb die film ook bekeken. Eigenlijk is er aan die film niets bijzonders, hij is bijzonder door zijn eenvoud. Zo is het eigenlijk met Kerstmis ook. Deze Kerstmis is dezelfde als vorig jaar, met hetzelfde verhaal en hetzelfde Kind. En toch is elke Kerstmis weer bijzonder.

Bij het zien van die film werd ik weer getroffen door het hele Kerstgebeuren. Maria voelt dat ze moeder gaat worden. Jozef klopt in paniek aan zovele deuren. Weinigen openen de deur, niemand heeft plaats voor hen, tot een enkeling hen wijst op een stal. Daar baart Maria haar kind, alleen Jozef is bij haar. Jozef neemt een voerbak om het pasgeboren kind in te leggen. De donkere stal is verlicht door het licht van de bijzondere ster. In heel dat gebeuren wordt eigenlijk heel weinig gezegd. Sprakeloos komen de herders bij de stal. Een zin wordt er gezegd. “Hij is er voor iedereen” en de herder huilt. Maria zegt ook een zin: “Ons allen is een geschenk gegeven”. En dan komen die wijzen. Dezelfde stilte. Er wordt gezegd: “De grootste van alle koningen geboren op de nederigste plaats, God is mensgeworden”. Wanneer mensen op kraambezoek gaan, wordt er veel gezegd, maar hier niet. Ook al hadden die wijzen wellicht veel te vertellen over hun lange en moeizame reis, ze zeggen elk een zin, wanneer ze hun geschenken neerzetten. “Goud voor de hoogste Heer en koning”. “Wierook voor de Allerhoogste priester”. “Mirre om uw opoffering te eren”. Wat alle bezoekers hadden is: ze gaan als gelukkige mensen weer naar huis. Als een refrein klinkt verschillende keren in de film: “Een kind voor de hoogste koningen en de nederigste mensen”. De film eindigde met het gezang van “Stille Nacht, heilige Nacht”.

Welke boodschap heb ik van die film meegenomen ? Over het gebeuren van kerstmis moeten we eigenlijk niet veel zeggen. Het Kerstgebeuren mag ons stil maken en het heilige in de stilte laten spreken. Kijken en de vragen in ons hart laten doordringen. De stal vraagt u en mij of de Heer in mijn leven mag geboren worden. De stal vraagt u en mij of wij mensen in nood die aankloppen aan onze deur binnenlaten in de warmte van ons leven ? Wie zijn de mensen in ons leven voor wie wij de deur gesloten houden of doorverwijzen naar een stal ? Het kijken naar het Kind in de Kribbe mag ons vervullen met blijdschap want het zegt ons: “Bij Mij ben je welkom, wie je ook bent, vanwaar je ook komt, hoelang het ook geleden is dat je aan Mij hebt gedacht”. Het Kind in de Kribbe mag ons laten beseffen dat Hij ook voor Mij is gekomen, dat Hij mijn God wil zijn, dat Hij mijn gezel en mijn geschenk wil zijn, alle dagen van mijn leven. Het Kind in de Kribbe mag ons weer laten beseffen dat God van mij houdt zoals ik nu ben, of ik nu lijk op die rauwe herders of op die rijke wijzen. Hij houdt van mij of ik nu van dichtbij kom of van heel veraf, we zijn welkom bij Hem.

Zoals in die film de bezoekers van de stal als gelukkige mensen naar huis gaan, zo wens ik alle bezoekers van onze kerstmissen dat ze gelukkig naar huis mogen gaan, versterkt in hun geloof dat ze er nooit alleen voor staan. De stille nacht, de heilige nacht wil ons laten beseffen dat Jezus een geschenk is voor elk van ons, een geschenk waar je kunt van leven, tot over de grens van dit leven.

Voor u allen mag het zo zijn: een zalig Kerstfeest !

Uw priester en pastoor A. Penne.