Woord van de Pastoor

Ouderen

Wanneer er in onze Kerkgemeenschap en in onze parochies wordt nagedacht over de toekomst en hoe we Jezus Christus ook in deze tijd bij de mensen brengen, dan komt al snel de opmerking dat we voldoende aandacht moeten besteden aan de kinderen, de jongeren en de jonge gezinnen. Dat is zeker waar want wie de jeugd heeft, heeft de toekomst. Zelden hoor je dan iemand opkomen voor de ouderen… Het lijkt wel of de meesten er van uitgaan dat de oudere parochianen het toch allemaal al weten, dat ze al genoeg kansen hebben gehad om zich naar Jezus Christus te keren en dat zij allemaal toch al in de Hemel zullen komen. Misschien dienen zij nog de meeste aandacht te krijgen want statistisch gezien staan de hoogbejaarden het dichtste bij de ontmoeting met de Heer. Ik denk dan spontaan aan het woord uit de Romeinenbrief 14,10-12: “Allen zullen wij verschij­nen voor de rechter­stoel van God.  Want er staat geschreven: Zowaar Ik leef, zegt de Heer, voor Mij zal elke knie zich buigen en elke tong zal God lofprijzen.  Zo zal dan ieder van ons rekenschap moeten afleggen voor zichzelf.” Ik raak dit onderwerp toch eens graag aan: als Kerkgemeenschap moeten we ook voldoende aandacht hebben voor onze ouderen en voor hen die niet meer aan het kerkelijke leven kunnen deelnemen omdat ze aan huis gekluisterd zijn of zich nog moeilijk naar de kerk kunnen bewegen. Veel van mijn tijd besteed ik aan huisbezoek bij ouderen en zieken. Hoe blij zijn velen om hun priester eens op bezoek te krijgen, eens iets te kunnen vertellen, soms ook om nog eens te kunnen biechten… Zowel in Galmaarden, Tollembeek als Bever tracht ik maandelijks de bijeenkomsten van Okra even bij te wonen en ook de bijeenkomsten van Ziekenzorg en Club Plus tracht ik elke keer even te bezoeken. Mijn waardering is groot voor de zovele vrijwilligers die zich voor ouderen en zieken inzetten. Het is zeker te weinig bekend en gewaardeerd hoe die vrijwilligers van Ziekenzorg en Okra ook trouw hun leden regelmatig bezoeken. Een aantal van hen doet dat zeker vanuit hun gelovige betrokkenheid met in het achterhoofd het Woord van de Heer uit het vijfentwintigste hoofdstuk van Matteüs: “…Ik was ziek en gij hebt Mij bezocht…Voorwaar, Ik zeg u: al wat gij gedaan hebt voor een dezer geringsten van mijn broeders hebt gij voor Mij gedaan”.

Deze week belde mij een aan-huis-gekluisterde vrouw met de vraag om het Sacrament van de Biecht en de Heilige Communie thuis te kunnen ontvangen. Al een tijdje ging het niet meer om nog naar de Mis te komen, ze volgde op zondag trouw de Mis en sinds kort ook op weekdagen op Radio Maria maar toch miste ze de Sacramenten. Het is van belang dat we als Kerkgemeenschap ook voor onze ouderen voldoende aandacht blijven hebben op sacramenteel gebied. Wanneer mensen oud of ziek zijn en niet meer actief kunnen deelnemen aan het kerkelijk leven, zijn ze niet afgeschreven. Ze zijn niet: “Uit het oog, uit het hart” maar door hun biddende verbondenheid met de actieven blijven ze onmisbaar in het hart van de Kerkgemeenschap. Die vrouw vertelde mij dat ze elke dag heel wat gebeden uitsprak. Een van haar gebeden die ze elke dag bad, gaf ze mij mee. Het was een gebed wat haar blij maakte in haar oude dag. Blijkbaar werd dit gebed vroeger regelmatig ook in de kerk van Tollembeek als lied gezongen: “Wat zijt Gij goed, o Heer. Heel mijn leven was een weldaad van Uw Hand. Altijd waart Gij vol tedere Vaderzorgen met trouwe liefde aan mijn zijde. Wat zijt Gij altijd goed geweest voor mij. Uw heilige Liefde was mijn zielenrust, mijn troost in smart. Hoe U toch danken, Lieve Heer, Uw goedheid loven ? Al wat ik heb is slechts een dankbaar hart. O, neem het aan, verberg het in het Uwe. In dood en leven, blijf aan mijn zijde. O zoet geluk met U vereend te leven ! Wat zijt Gij goed, o Heer, wat zijt Gij altijd goed geweest voor mij !”

Laten we als Kerkgemeenschap ons inzetten opdat alle mensen van alle leeftijdscategorieën met hun leven voor Jezus Christus kunnen kiezen, ook de ouderen.

Gods Zegen, uw priester en pastoor A. Penne.

www.priesterpenne.be