Woord van de Pastoor

Doodsprentje Mgr. Muskens

Deze week kreeg ik een doodsprentje toegestuurd van Mgr. Muskens. De emeritus-bisschop van Breda overleed half april in Teteringen. Ik mocht hem enkele keren ontmoeten en met hem spreken.

Een aantal jaren geleden ontstond er in Nederland nogal wat commotie omdat deze bisschop had verklaard dat er omstandigheden zijn waarin het voor een arme is toegestaan om een brood weg te nemen. Vond een bisschop goed dat je ging stelen dan ? Nee, deze bisschop pleitte er niet voor dat elk die dacht arm te zijn zomaar een bakkerij kon binnenlopen en het brood zonder te betalen mee te nemen. De stelling van bisschop Muskens was duidelijk: als mensen honger hebben en geen andere mogelijkheid zien om te overleven mogen ze brood stelen. Het klonk revolutionair maar eigenlijk was het een oude regel uit de moraal. De bisschop baseerde zijn uitspraak op een oude regel van Johannes Teutonicus: “Men mag, door honger gedreven, best vruchten plukken en opeten, maar men mag ze niet in grote hoeveelheden meenemen; men mag ook zoveel korenaren meenemen als voldoende zijn om de honger te stillen, maar men mag ze niet in grote bundels met een sikkel afsnijden. Dat is geoorloofd omdat er levensnoodzaak bij de één en geen schade bij de ander is.” In die gedachtegang is er ook een verwijzing naar het verhaal van de arenplukkende apostelen op de sabbat, wat we kunnen lezen in het zesde hoofdstuk van het Lucasevangelie: “De stem van Christus zelf verklaart die apostelen onschuldig die op hun tocht koren van de oogst hebben geplukt, omdat zij dat door honger gedreven hebben gedaan”.

Zie: http://www.rjhbrink.eu/Berolini/medewerkers/Lokin/Muskens.htm

Soms moeten we vanuit ons christelijk geloof eens andere dingen durven zeggen dan de gangbare mening. Soms moeten we de hakken in het zand durven zetten en niet meegaan met wat iedereen vindt. Onze vriendschap met Jezus Christus zal zeker in deze tijd vragen om tegen de stroom in te gaan en duidelijk op te komen voor wat ons heilig is, voor medemensen die buiten de boot dreigen te vallen. Ook al lijken we als christenen een minderheid in getal te worden in onze streken, het moet ons niet beletten een christelijk geluid in onze wereld te sturen. Dat bedoelt de Heer Zelf als Hij zegt dat zijn leerlingen “zout der aarde” en “licht der wereld” moeten zijn. In het doopsel en het vormsel hebben we de Heilige Geest ontvangen, laten wij ons ook door de Geest bewegen of gaan we helemaal op in de geest van deze wereld ? Het verhaal over het stelen van het brood wat Mgr. Muskens bekendheid gaf was zeker een spreken vanuit de Heilige Geest.

Op het doodsprentje van Mgr. Muskens lees ik het gebed wat zijn geloof samenvat en wat ook alles zegt over zijn geloof. De bisschop bad het gebed een aantal malen per dag. Het mag ook ons gebed zijn opdat we durven spreken en handelen vanuit ons christen zijn: “Jezus, laat de Geest, die over de wateren zweefde, die de profeten vervulde, die Maria overschaduwde, die Elisabeth en Simeon vervulde, door wie Gij bij Uw doopsel in de Jordaan geopenbaard werd, die Gij op het kruis aan de mensheid geschonken hebt, die Gij na Uw verrijzenis over de apostelen heft uitgestort, laat die Geest bevestigen en voltooien wat Gij in ons begonnen zijt”.

Gods Zegen, uw priester en pastoor A. Penne.

www.priesterpenne.be