Home
Nieuws
Woord v.d. Pastoor
Priester Penne
Opname in de kerk
Dopen
Communie
Vormsel
Huwelijk
Jubilea
Uitvaart
Boete & verzoening
Ziek zijn
Maria
Links
Contactinformatie

Priester Penne

U bent bezoeker 400710 .

Woord van de Pastoor

Gedachten bij een bezoek aan een klooster

Vorige week bezocht ik met de plechtige communicanten van Tollembeek de Zusters Sacramentinen in Halle. Zie: http://monasteriumhalle.wordpress.com/ Dit bezoek voegde ik bewust toe aan de voorbereiding op de hernieuwing van de doopbeloften en het was voor die jongeren inderdaad om verschillende redenen een hele ontdekking.


 


We halen in dit klooster onze hosties en de jongeren konden er zien hoe de zusters de hosties bakken. Ze keken hun ogen uit. Velen dachten dat je hosties in een winkel of bij een fabriek kocht of hadden er gewoon geen idee van. De hosties worden door de religieuzen handmatig gebakken, drie keer per week bakken ze daar hosties voor meer dan 50 parochies in binnen- en buitenland. Priesters die daar de hosties halen, steunen op die manier ook die zusters in hun levensonderhoud. Het is trouwens een belangrijke gedachte dat we als gelovigen medegelovigen steunen. Wanneer de jongeren nu de priester de woorden over het brood horen spreken: “Dit is Mijn Lichaam”, dan zullen ze voortaan weten vanwaar die hosties komen.


 


Het was voor die jongeren ook een hele ontdekking om eens een klooster te bezoeken en echte zusters te zien. Als pastoor heb ik nogal wat contact met zusters en kloosters maar geen van die jongeren had al ooit een echte zuster gezien of gesproken. Misschien vindt u het raar dat ik spreek van een “echte zuster”. Met carnaval of verkleedpartijen hadden onze jongeren wel al zusters gezien maar een echte en dan van zo dichtbij, dat was toch wel een ontdekking. Ik heb nog de tijd gekend dat er in elk dorp in de streek een klooster was en zo oud ben ik nu ook nog niet. Iets wat vroeger zo vanzelfsprekend was – zusters in een parochie, zusters in rusthuizen en zusters in ziekenhuizen – is nu haast onwerkelijk geworden.


 


De jongeren waren heel geïnteresseerd en stelden hun vragen volop. Binnenkort gaan die jongeren bij hun plechtige communie hun doopbeloften vernieuwen. Wat vader en moeder, peter en meter bij het doopsel in hun naam hebben uitgesproken, gaan ze nu zelf uitspreken: ze kiezen in hun leven zelf voor Jezus en om lid te zijn van de Rooms-Katholieke Kerk. Naast catechese is getuigenis van christenen heel belangrijk. Daarom is het goed dat onze jongeren eens te gast konden zijn in een klooster en eens konden spreken met vrouwen die zelf met heel hun leven er voor gekozen hebben om Jezus als Bruidegom te hebben. Het had de jongeren toch wel getroffen om die zusters te horen spreken over hun roeping. Een van hen zei me achteraf dat ze mooi vond dat de zuster had gezegd dat ze met Jezus getrouwd was en dat Hij de beste man was die je kon hebben. Sommigen wisten echt niet wat ze zagen om daar jongere zusters te zien, zusters die een stuk jonger zijn dan hun ouders. Ik denk dat het voor die jongeren een mooi getuigenis is geweest van een manier van christen zijn ook in deze tijd.


 


In het zicht van roepingenzondag mogen we de boodschap herhalen dat God voor elke mens een roeping heeft, een uniek plan. Je leven moet geen kopie zijn van je ouders of van vrienden maar luister in je hart wat God van je wil en dat zal je echt gelukkig maken. De meesten zijn geroepen om een gezin te stichten, anderen om alleen door het leven een weg te gaan en een aantal roept God zeker tot Zijn bijzondere dienst als religieuze of als priester. Wees nooit bang wat God van je vraagt. Hij vraagt je nooit iets wat je niet aankan !


 


Gods Zegen, uw priester en pastoor A. Penne.


www.priesterpenne.be